Gisteren heeft iemand diepe indruk op mij gemaakt. Tijdens het muziek minuutje bij De Wereld Draait Door werd ik voor het eerst in lange tijd naar de tv gezogen. De minuut stond gisteren niet zoals altijd in het teken van vijf shag rokende tieners uit Haarlem, die nog op school zaten maar echt de belichaming van Rock’n’Roll zijn. Vijf tieners die bovendien oude gevoelens naar Neil Young en The Rolling Stones naar boven brengen, en heb ik al gezegd dat hun nieuwe plaat op vinyl verschijnt? Wie doet dat nou nog tegenwoordig! Nee, gisteren stond er een verlegen man met een snorretje te vertellen over zijn nieuwe muzikale richting.
Rico heet de drager van het snorretje, en zijn track record mag er wezen. Rico is namelijk mede verantwoordelijk voor de opleving van de Nederlandse Hiphop scene in het begin van deze eeuw. Iets dat hard nodig was in een scene die even gedomineerd werd door Def Rhymez en K-Liber. Opgezwolle was het tegengewicht. De twee rappers Sticks een Rico waren samen met producer Delic een absolute match. Waar Sticks altijd meer het stereotype van de stoere rapper belichaamde, was Rico zijn tegenpool. Sticks had het over Bieries, Zuipen en feesten terwijl Rico fruitella voor z’n dagelijkse portie fruit at.
De diepe lyrics en ingewikkelde rijmschema’s van Rico pasten perfect bij het stoere van Sticks. Met Opgezwolle werd na de successen van Extince, Brainpower en Postman de scene weer van een kwaliteitsinjectie voorzien. Zo stonden de drie uit Zwolle (en een beetje Harderwijk waar Rico eigenlijk vandaan komt) centraal in het hiphopspectrum van Nederland. Zo vormden zij met Duvel Opgeduveld, en waren er samenwerkingen en sterke banden met Typhoon, Kubus, Jawat en Winne.
Daarnaast stonden ze centraal bij de ijzersterke Buitenwesten-tour en de bijbehorende tracks waar mensen het nu nog steeds over hebben. En nadat het drietal Nederland in hun greep had, kwam het absolute meesterwerk Eigen Wereld in 2006 uit. De plaat die bijna op dezelfde hoogte als Binnenlandse Funk (bij mij) staat, laat een zware last op de schouders van de rest van Nederland achter. Deze plaat lijkt niet te overtreffen.
Komt het door Eigen Wereld dat hiphop is verschoven naar pop? Hoe komt het dat er met uitzondering van Great Minds eigenlijk geen nieuwe Opgezwolle is gekomen, en we nu dus moeten luisteren naar gasten als Je Broer, Lil Kleine en de Nouveau Riche-hoek? Overigens is dit niet per definitie een slechte ontwikkeling geweest, want het heeft de deur geopend voor De Jeugd Van Tegenwoordig en The Opposites, maar het niveau van Eigen Wereld is nooit meer gehaald.
Nadat Opgezwolle het in 2007 voor gezien hield, stroomden Rico en Sticks door in de Fakkelbrigade. Je kan het zien als Opgezwolle minus Delic met toevoeging van Typhoon, James en A.R.T, waarmee Rico één album en een aantal mixtapes maakte. Ook volgden er nog een album met Kubus (DMT) en een mislukte poging samen met Typhoon om een folkband en rappers samen te brengen. Wie Heeft De Bal sloeg eigenlijk helemaal nergens op, iets waarmee Rico zichzelf tekort heeft gedaan. Maar eigenlijk was het de voorbode van wat ik gisteren op tv zag. Een nieuwe versie van Rico. Wie Heeft De Bal leunt namelijk zwaar op de erfenis die Doe Maar achter gelaten heeft, en daarom stond ik er niet van te kijken dat Henny Vrienten met een bas in z’n hand stond terwijl Matthijs van Nieuwkerk Rico een paar vragen stelde.
Hier stond geen gladjakker die een ingestudeerd praatje stond te houden, maar iemand die zich niet goed voelde en zijn gevoel door muziek wilde uiten. In een nogal ongemakkelijk gesprek spat Rico bijna uit elkaar van de zenuwen, maar de boodschap is puur. “Het werkte niet op hiphopbeats, dus ik ben mijn gevoel achterna gegaan en ben een andere richting ingeslagen.” Dat iemand met een bepaalde reputatie het geijkte pad durft te verlaten om iets nieuws te ondernemen, is wat mij betreft al een gouden plaat waard en na het liedje gehoord te hebben ben ik verkocht. Rico verdient het om een miljoen platen te verkopen. Zolang het snorretje maar blijft.
