De tijd van gevoelsmatig ageren tegen onrechtvaardigheid is voorbij. Nooit meer kreunen zonder keiharde data, nooit meer machteloos knauwen in je toch al stukgebeten kroeldoek. Want wat blijkt: ook deugen valt te programmeren.
Wist je niet? Weet je het nu.
Omdat gemak de mens dient, de techniek voor niets staat, en een mens bovendien iets moet met zijn/haar/het ervaren onbehagen, is nu een app ontwikkeld die niet mag ontbreken in het dramarsenaal van elke zichzelf respecterende sociale rechtvaardigheidsactivist.
Met de “GD-IQ” (GD staande voor de actrice en Hollywood-ster Geena Davis die de oudere lezers misschien nog wel kennen van haar rol als zelfverzekerde powervrouw Thelma in Thelma & Louise) is er een nieuw hoofdstuk aangebroken in de lange strijd tegen ongelijkheid.
Aan de hand van algoritmes, automatische spraakdetectie en andere ingebouwde gadgets, levert de kersverse app de benodigde harde cijfers opdat de zaak met grafieken en doorberekeningen in de hand kan worden bepleit. Een soort Pokémon-Go voor gendergelijkheidsfetisjisten zeg maar.
Ik stel me zo voor dat het eventueel kan worden uitgebreid met een ludieke groepsfeature voor een stukje beleving, real-time onrechtvaardigheid opsporen, eventueel aangevuld met de mogelijkheid direct te kunnen doorlinken naar, zeg, contactgegevens van adverteerders, of een standaardaangifteformulier op basis van jouw specifieke kwetsuur.
Ik weet niet hoe u er tegenaan kijkt, maar ik zie een wereld van mogelijkheden voor me, want waarom jezelf beperken tot genderongelijkheid als je met één enkele druk op de knop op álle slakken zout kan leggen. Ik zeg: doen, al was het maar om de verbaasde snoetjes van UvA-stagiaires te zien wanneer ze tot de ontdekking komen dat GeenStijl onverwacht bovengemiddeld uit de verf komt qua diversiteitsvereisten.
Waar bovengenoemde app nog uitsluitend de mogelijkheid biedt om te deugtecteren op basis van genderongelijkheid, daar zijn de uitbreidingsmogelijkheden natuurlijk eindeloos. Wat let de makers om bijvoorbeeld meer cisgenderspecifiek te scannen op ongelijkheid: denk aan seksuele voorkeur, etniciteit, whatever– om deze vervolgens om te rekenen naar maatschappelijk gemiddelden met onder aan de streep het kwetstekort, nauwkeurig tot vier cijfers achter de komma.
