Blogs over eten zijn er genoeg. De meeste hebben een niche of zijn van (semi-)professionele koks. Het blog van Leonie ter Veld onderscheidt zich nogal. Op Gewoon wat een studentje ‘s avonds eet houdt ze eigenlijk voornamelijk een (eet-)dagboek bij. Geen ingewikkelde recepten, geen gekke ingrediënten. Gewoon, wat een studentje ‘s avonds eet. Haar beste recepten zijn geordend en verschenen in haar eerste, papieren kookboek.
Regen, wind en code geel mag de pret niet drukken, een regenachtige dinsdagmiddag is voor Leonie ter Veld een feestelijke middag. Ze presenteert vandaag haar kookboek. Langzaam druppelen vrienden, familie, bloggers en lezers van haar blog binnen in Pacific Park, een café in het Amsterdamse Westerpark. Ondanks, of misschien wel dankzij het stormachtige weer, hangt er een knusse sfeer in het café. Laidback, jazzy muziek, oranje belichting en overal lekkere hapjes. Voor wie honger heeft, het Pacific Park vandaag het menu aangepast, er worden gerechten uit het kookboek van Leonie geserveerd.
Even een kleine introductie, waarschijnlijk heb je de naam Leonie ter Veld regelmatig langs zien komen op ThePostOnline. Dat klopt, we plaatsen al een tijd haar blogs door. Leonie zit in september 2011 achter haar computer en besluit gewoonwateenstudentjesavondseet.blogspot.com aan te maken. Onder het adagium ‘geen culinaire blog met geweldige gerechten met ingrediënten waar je nog nooit van hebt gehoord, want regelmatig eet ik lekker spaghetti van Honig of een Risotto van Knorr’ plaatst ze bijna elke dag updates van zowel haar avondeten als wat ze gedaan heeft. De ene keer een vegetarisch recept vol groente, de andere dag de meest bijzondere hamburgers. Geen moeilijke dingen, gewoon recepten die iedere student kan maken.
Leonie blijft bloggen, en dat werpt vruchten af. In één weekend groeit Leonie naar 25000 likes op Facebook en inmiddels zit ze over de 50.000. Het blog heeft zo’n 10.000 bezoekers per dag, staat in Bloglovin’s top 10 foodblogs en heeft Leonie meer dan 500 YouTube-abonnees. Het is dan ook niet gek dat Paul Brandt, die net een nieuwe, kleine uitgeverij is begonnen, haar benadert of ze wel eens nagedacht had om een kookboek uit te brengen. “Nee, natuurlijk niet,” zegt Leonie tijdens de presentatie. Maar het lijkt haar fantastisch en nu is het eindelijk zo ver.
“Ik heb nog nooit een schrijver begeleid die zo gek is op de capslock-toets, Engelse termen en uitroeptekens,” zegt haar redactrice tijdens het officiele gedeelte. “En het leukste was dat ik het voor het eerst een keer mocht laten staan.” Inderdaad, Leonie’s blog staat vol uitroeptekens, AWESOME‘s, le boyfriend‘s en JEEJ!’s. Leonie is enthousiast, dat komt terug in haar blogs. Wie Leonie spreekt, ziet dat de blogger ook écht zo enthousiast is. Ze schrijft zoals ze is. Dat komt ook terug in het kookboek, de uitgeverij en Leonie hebben er voor gekozen het zoveel mogelijk Leonie te maken. Verstandig, dat maakt het blog immers zo populair.
Ook qua ontwerp is het gezelschap ook dichtbij Leonie gebleven. Het kookboek is speels, kleurrijk en bevat mooie foto’s van zowel gerechten als Leonie en haar omgeving. Met speelse pagina’s zoals een foto van de afwas met het bijschrift ‘Dan blijft alleen de afwas over…’ is het boek niet alleen fijn voor de makkelijke maar lekkere recepten, maar ook om lekker doorheen te bladeren. Met papier van dikke en goede kwaliteit, de foto’s, de teksten en de opmaak, is er een mooie vertaling gemaakt van internet naar papier.
“Het is geen standaardkookboek dat je van je tante krijgt als je op kamers gaat en vervolgens laat verstoffen,” sluit Leonie’s redactrice af voor ze Leonie aan het woord laat. “Er staan recepten in die je ook écht gaat maken als student.” Dan is het tijd voor Leonie’s speech en het eerste exemplaar uit te reiken aan bevriende blogger Serena Verbon van Beautylab. Vol adrenaline vertelt Leonie haar verhaal. Als ze klaar is, is het tijd voor de boekverkoop, signeren, een drankje én een maaltijd uit haar boek. Gezond én haalbaar voor iedereen. Ook voor wie niet in de keuken van Pacific Park werkt.
