Hoe groot is de achterban van Sylvana Simons eigenlijk? Volgens een peiling van Maurice de Hond krijgt BIJ1 twee zetels in de Amsterdamse gemeenteraad en dat is eigenlijk best een mooie prestatie. De verkiezingscampagne moet immers nog beginnen. Helaas geeft zo’n peiling niet de duidelijkheid die velen zouden willen hebben: wie zijn de mensen die Sylvana steunen? Zijn dit werkelijk alleen mensen uit Amsterdam Zuid-Oost? Of zou haar aanhang breder zijn en zich onder alle lagen van de bevolking bevinden?
Deze week was Sylvana zó negatief in het nieuws dat twee sympathisanten zich spontaan bij uw columnist meldden. Ze waren overtuigd van de standpunten van BIJ1, maar deze week was in hun ogen wel héél slecht verlopen. Hoe professioneel is BIJ1 eigenlijk, vroeg een van hen zich af. Het antwoord van uw columnist was: waarschijnlijk zeer onprofessioneel, want nieuwe partijen hebben altijd problemen de eigen organisatie op orde te krijgen. Het is nog maar de vraag of BIJ1 een blijvertje is.
Het is moeilijk de problemen van BIJ1 van buitenaf te analyseren. Partijen zijn altijd tot op zekere hoogte gesloten bolwerken, maar er zijn wel onderlinge verschillen. Bij de PvdA krijg je altijd wel iemand aan de praat en bij D66 en GroenLinks zijn zoveel mensen aangesloten dat er altijd wel iemand loslippig is. Hoeveel leden BIJ1 heeft weten we niet, laat staan dat we mensen kunnen vinden die lid zijn en uitgebreid kunnen vertellen hoe het er intern aan toegaat. We kennen alleen de kandidatenlijst.
Een sympathisant vertelde uw columnist deze week dat BIJ1 het allemaal heel professioneel heeft aangepakt: er zou een serieuze commissie zijn geweest die naar de kandidaten heeft gekeken en die ze heeft gescreend. Die procedure kan bijna niet gevolgd zijn: als men serieus kandidaten screent, is het minste wat men kan doen naar diploma’s vragen. De hele commotie rond Cailin Kuit was direct als sneeuw voor de zon verdwenen als Sylvana een kopie van Kuits diploma online had gezet. Dat gebeurde niet en dus hield de twijfel aan, ook nu Kuit is vertrokken.
De werkwijze van BIJ1 maakt in ieder geval geen systematische indruk: kandidaat Ana Paula Lima blijkt sekswerker te zijn geweest, maar vertelde dat niet in haar eigen introductietekst op de BIJ1-website. Ze zegt dat haar foto’s worden misbruikt, maar daar is twijfel over. Dat is vreemd aangezien Ana Paula zegt trots te zijn op haar verhaal en aangezien haar partij zegt voor sekswerkers op te komen. Als haar achtergrond volledig in haar profiel had gestaan was ze niet chantabel geweest en had ze voor de BIJ1-doelgroep zelfs extra credibiliteit gehad.
Bij twee andere BIJ1-kandidaten wordt niet vermeld dat ze sympathiseren met de Internationale Socialisten. Best relevant als je jezelf kandideert voor een politieke partij. Waarom meldt BIJ1 dat niet?
Hoe BIJ1 de kandidaten selecteerde weten we niet precies, maar globaal is het beeld wel helder. Mensen als Anousha Nzume, Sunny Bergman en Gloria Wekker zijn inhoudelijk waarschijnlijk erg belangrijk voor BIJ1, maar zij willen niet in de Amsterdamse gemeenteraad. Ze zijn immers onverkiesbaar. Bij de mensen die wel in de gemeenteraad willen en die dus meer introductie behoeven, is nauwelijks nagedacht wat er wel en niet over ze op de website moet staan. Elke media-adviseur had geadviseerd direct transparant te zijn over al deze achtergronden. Dat scheelt publicitaire ellende.
Zo ging het ook met de kwestie Kuit. Iedere media-adviseur zou zeggen: geef direct duidelijkheid hoe het zit, wat je antwoord ook is, want de kwestie ettert anders alleen maar verder. Iedere adviseur zou hebben gezegd dat het essentieel is de media gewoon te woord te staan, geen deuren voor iemands neus dicht te slaan en zeker geen Ella Vogelaartjes te doen. Zie hier het probleem van de geloofwaardigheid van BIJ1: mensen als Anousha Nzume, Sunny Bergman en Sylvana zelf zijn gepokt en gemazeld en kunnen dit zelf bedenken.
Zo zien we wat BIJ1 doet: moedwillig het vuurtje opstoken en vervolgens doen alsof er een hetze in de media wordt gevoerd, terwijl de media altijd massaal aandacht hebben besteed aan bijvoorbeeld de CV-leugens van PVV’ers, ministers die niets tegen journalisten zeggen en details uit het persoonlijke leven van politici. De enige conclusie kan zijn dat BIJ1 zelf maar al te graag conflict wil en zo hoopt de eigen achterban te laten zien dat de partij in het intolerante Nederland superhard nodig is. Zonder al dat conflict lijkt BIJ1 immers meteen een stuk minder relevant.
Het enige probleem zou kunnen zijn dat de eigen aanhang er niet intrapt.
