Politiek

Mensen met een mening – woensdageditie

25-02-2015 19:47

“Ik gaf ze na afloop een waarschuwing, maar de renster van Bergklimmers vond het nodig om haar middelvinger op te steken. Toen ik haar opnieuw waarschuwde, kwam haar vader op mij af. Hij dreigde me in elkaar te slaan en sloeg vervolgens tegen mijn borst. Daarna scheurde hij mijn jas kapot.”

KNWU-jurylid Armand van Mulken jureerde bij een trainingswedstrijd voor junioren in Echt. De vader van een 14(!)-jarig meisje was het oneens met de beslissing van de jury zijn dochter te waarschuwen voor een gevaarlijke sprintactie. Dat heeft de jury geweten.

 

“Ik dacht echt: wat gebeurt er met mijn lijf, waarom voel ik me nu zo? Maar nu loop ik alleen maar te stralen. Mijn lichaam kon niet omgaan met de hormonen. (…) Tegen iedereen was ik lief en aardig, maar tegen hem (haar vriend, red.) was het ‘grrrrrr’, dan moest ik het even kwijt en op hem afreageren.”

Monique Smit doet in de uitzending van Koffietijd een boekje open over haar zwangerschap.
sitalsing

Volkskrant-columniste Sheila Sitalsing is erg ingenomen met de serie die TPO’s Chris Aalberts maakt over de waterschapsverkiezingen.

 

“Een groot nadeel van illegaal protest, behalve dat het de maatschappij veel geld kost en jou een strafblad kan opleveren, is dat je er sympathie mee verspeelt. Het levert wat aandacht op, maar als je niet tegen een helder, gruwelijk onrecht strijdt, lijk je al gauw op een stelletje verwende kinderen dat het nóg iets beter wil hebben, en bovendien slecht tegen zijn verlies kan. Misschien voelt het als de ultieme daad van verzet om orders van de rechter en de politie te negeren, maar het was toch de universiteit met wie je in conflict was? Ook dat verlies aan focus doet je zaak meer kwaad dan goed.”

Jonathan van het Reve laat op Jalta zijn licht schijnen op de bezetters van het Bungehuis. Hij slaat vele spijkers op hun kop.

 

GroenLinks’er en parttime wereldreizigster Lotte Jeursen vindt veel grappig, maar er zijn natuurlijk wél grenzen.

 

“Goede voornemens, waarvan nog moet worden afgewacht of ze worden uitgevoerd. Niets meer, niets minder. Tot de volgende confrontatie.”

Het akkoord met Griekenland is niets meer dan een goed voornemen, schrijft het immer anonieme Commentaar van NRC Handelsblad.

 

“Holocaust en Tweede Wereldoorlog zijn uniek, maar slachtoffers, bevrijding en vervolging komen ook elders voor en verdienen (evenveel) aandacht. Vandaar is het een kleine stap om herdenken om te buigen naar wat iedere aanwezige zou hebben gedaan in vergelijkbare omstandigheden. Dat is herdenken in het ik-tijdperk: niet de persoonlijke verhalen van slachtoffers en redders, maar de vraag naar wie wij zijn. Herdenken draagt een vleugje narcisme in zich. Het wachten is op selfies met de Dokwerker.”

Columniste Louise O. Fresco in NRC Handelsblad over hedendaags herdenken.

 

“Dat grote segmenten van de moslimbevolkingen in Europa minder goed presteren, komt slechts ten dele voort uit discriminatie. De Britse cijfers over de academische prestaties van migranten spreken boekdelen: 24 procent van de moslims heeft een vervolgopleiding met succes afgesloten, van de sikhs heeft 30,1 procent dat gedaan en bij de hindoes heeft maar liefst 44,6 procent dat succes genoten. Zouden in Groot-Brittannië Pakistaanse moslims meer gediscrimineerd worden dan Indiase hindoes? Ze hebben dezelfde etnische kenmerken. Waar ligt het dan aan? Cultuur, misschien? We moeten ongemakkelijke vragen stellen, zoals: kunnen hindoes makkelijker opereren in een globaliserende wereld dan moslims?”

Hindoes scoren beter schrijft Leon de Winter in de Telegraaf.