Een klassiek ensemble dat de handen ineen slaat met een pop- of rockband, is niet zo heel bijzonder. Zo sloeg De Dijk de handen begin vorig jaar ineen met het Amsterdam Sinfonietta op Dijkers & Strijkers. Maar dat het Nationaal Orkest van België een samenwerking aangaat met een niet-klassieke artiest én zijn werk, is wel een primeur. Op Paramount horen we het orkest samen met Ozark Henry.
Ozark Henry is de artiestennaam van Piet Goddaer. De Belg werd geboren in 1970 in het Belgische Kortrijk. Hij begint in 1994 met muziek maken als singer-songwriter, maar pas in 2001 begint het succes een beetje te komen. Naast schrijven en muziek maken, arrangeert en produceert Goddaer ook. Inmiddels heeft hij acht studioalbums op zijn naam, waarvan Stay Gold in 2013 uitkwam. Inmiddels is het tijd voor een nieuw project samen met het 90-koppige Nationaal Orkest van België.
Alle nummers op het album zijn geschreven door Goddaer. Sommige zijn oud werk van de muzikant, andere nummers zijn speciaal voor Paramount geschreven. Opvallend is de keuze één nummer die niet zelf geschreven is: het gezelschap voert Heroes van David Bowie uit onder de titel We Can Be Heroes. Gedurfd, op z’n minst, Bowie is geen artiest waar je je vingers aan wil branden. Maar de uitvoering is prachtig, sprookjesachtig en heet iets rustgevends. De arrangementen voor het concert zijn prachtig en ook de dame die de tweede stem doet, past goed bij het nummer. Zo erg is het dus niet.
Paramount is het best te omschrijven als theatraal, het eerder genoemde sprookjesachtig en dromerig. Het orkest is melodieus en pompeus, terwijl Ozark’s manier van zingen meer narratief is. Het zorgt voor een plaat die tot de verbeelding spreekt, het is verleidelijk om je ogen dicht te doen en je mee te laten voeren in een filmachtige wereld die compleet wordt geschetst door verschillende noten.
Helaas wordt het na twaalf nummers ietwat eentonig. Het album bevat vijftien nummers, wat prima is als je de tijd en het geduld hebt om alle nummers met je ogen dicht te beluisteren. Maar soms wordt het pompeuze nét even wat teveel, zeker wanneer je ondertussen andere dingen aan het doen bent. Precies dat maakt het een album om voor in de stemming te zijn.
Maar mocht je de tijd en het geduld hebben, dan is Paramount prima om je tijd in te steken. Vooral met een verschrikkelijk goed stereoinstallatie. De opnamekwaliteit van de plaat is fantastisch, waardoor er elke keer wel iets nieuws te horen is. Geen plaat om grijs te draaien, wel een plaat om de komende jaren af en toe weer eens in je veel te dure installatie te doen om gewoon even lekker te luisteren.
Zelf luisteren? Je vindt Paramount op Spotify.
