Amigas e amigos!
Ik kan uw favoriete krant beter De Europa Post noemen want nu zit ik potjandorie in Berlijn! Vorige week was het nog Dusseldorp en Keulen en ik weet echt niet meer waar ik ben als ik ‘s ochtends wakker word en dat heeft heus niks met Moeder Alcohol te maken. Ik maak als razende reporter natuurlijk altijd weer de gekste dingen mee en zo woonde ik de choetba, de vrijdagpreek mee in de enige LGBTTIQQ2SA-moskee van Duitsland. Ik was daar met mijn ouwe baas Vincent van Merwijk en de islamitische avantgarde kunstenares Salima el Musalima en dit avontuur kunt u op de GeenStijl lezen.
Ik ben hartstikke blij dat ik volgende week weer terugvlieg naar de Algarve want weet u wat het is met Mofrika: het geld klotst er tegen de plinten op. In Dusseldorp, Keulen en Berlijn barst het van de peperdure winkels, alles is hip en ik heb zoveel nieuwe trends gezien dat het mij duizelt. Ik moet daarbij opmerken dat je hier struikelt over de alcoholische zwervers en vunzige stadsnomaden dus het is niet alles goud wat er blinkt in Deutschland. Wat is de Algarve toch een paradijs, vrienden! De Algarve doet mij altoos denken aan het stille, saaie en plechtige Nederland van de vroege jaren zestig. Soms steekt er een kip de straat over maar verder gebeurt er helemaal niets. De boeren ruiken naar stront en hakken tevreden hun neutjes naar binnen. Intens gelukkig ben ik één van hen en deel mijn sigaretten. Mijn lievelingskeuterboer is Rui, die nog nooit in Faro is geweest en dat is met de auto een minuutje of twintig rijden. Ik denk dan aan de woorden van de dichter Werumeus Buning: ‘Terwille van den boer die ploegt. Besta de wereld voort!’
De boerenvrouwen roddelen en koppelen op de wasplaats en hebben geen internet nodig. Als er een nieuwtje verspreid moet worden doet de keurige mijnheer van het postkantoor (spencer & stropdas) dat met alle genoegen. En anders wel de jeugdige dorpspriester die wel erg veel heult met de padvinderij.
Artikel gaat verder na afbeelding.
De schaarse winkels zijn op zaterdagmiddag en de hele zondag dicht. Met carnaval schuifelen de dorpelingen naar het Plein der Revolutie en staren ze naar de vijf praalwagens die minimaal zes keer voorbijkomen. Zelfs op de legendarische billenwagen reageren de mannen stoïcijns want de Correio da Manhã die ze gratis op café lezen, staat elke dag bol van de blote tieten. Verder wordt het dorp op gezette tijden wakker geschud door het gebruikelijke klokgebeier maar bijster gelovig is de Algarviaanse keuterboer niet.
Vroeger was alles beter maar het geluk bestaat nog.
Genoeg gesnotterd, hier is Laetitia, onze razende makelaar en de ongekroond Tupperware-koning van Amsterdam-Zuid!
Artikel gaat verder na afbeelding.
Tsja, waar te beginnen als het om de Algarve gaat. Deze drie vrijetijdsbestedingen drijven niet echt aan de oppervlakte hier. Misschien in Albufeira maar daar wil ik dood noch levend gevonden worden.
Zie je niet maar de drugs zijn overal. In mijn woonplaats wordt er wat af gebruikt. De dealers lopen je voor de voeten. Sterker nog: er woont er eentje recht tegenover mij.
En hij zit er ook niet mee want iedere onbenul ziet wat hij aan het doen is. Hij loopt er ook nog eens bijzonder opvallend bij; een beetje als een rapper uit de VS: altijd verschillende gave auto’s, veel kleding met opdruk, petjes, sieraden en altijd draait hij keihard muziek. Tussen de middag gaat hij lekker eten bij zijn moeder met haar hondje die hier altijd boodschappen doet in mijn buurtwinkeltje. Ze weet wel wat hij doet, maar ja: het is toch je kind.
De laatste tijd zag ik hem niet meer, maar wel zijn auto waarvan alle banden lek waren…en er was een briefje van de politie op de voorruit geplakt.
Ik wist het meteen: die is opgepakt en zit nu vast. De politie heeft de ogen ook niet in de zak.
Alle oude buurvrouwtjes van de moeder kloppen haar regelmatig op de schouders; het komt wel goed…
En inderdaad: acht weken later loopt hij weer vrolijk hetzelfde te doen alleen nu besteedt hij een deeltje uit aan de brengservices van Uber Eats. Ach ja, iedereen moet een beetje bijbeunen om het financiële hoofd boven water te houden. Want de Portugezen worden steeds armer met de huidige benzineprijzen en de enorme kosten van elektra, gas etc. etc. wat een bestaan.
Bestaat niet in dit deel van de Algarve. Uitgaan hebben ze hier nog nooit van gehoord. Dancing? Bar met live muziek? Tot na middernacht open? Geen idee zeggen ze hier. Als je uit wil ga je maar naar Albufeira om te hossen tussen de Engelsen.
Wat gaat hier mis?
Als je van uitgaan houdt moet je in Spanje gaan wonen. Daar begint het (uitgaans) leven pas na 21.00 uur. En het duurt tot minstens 2.00 s nachts. En dat gewoon ook door de week. Waarom is hier geen avondleven? Ik weet het zelf ook niet. De Portugees ligt om 22.00 uur in bed. De obers in de restaurants willen ook het liefst dat je snel na het eten weer weggaat, dus lang tafelen met nog meer drank etc. is eigenlijk not done. Het personeel wil op tijd slapen. Dus op vrijdagavond of zaterdagavond is het na 23.30 al aardig stil aan het worden. Zelfs op onze food strip.
De mooiste plek hier aan de haven met gezellige kleine barretjes gaan zelfs om middernacht al dicht. Moet je voorstellen: op de mooiste plek van de stad op de kade zijn er zelfs bars twee dagen per week standaard dicht….
Wat is het? Gebrek aan commercieel denken? Je wilt toch gewoon iedere dag open zijn als horeca?
Enfin, ik zal wel overdrijven maar het verbaasd me niks want de vergrijzing is hier enorm en daar komen in de winter nog een plaag van grijze expatpensionado‘s overheen die niet uit hoeven.
Of erotiek of alles wat daartussen zit. Of liever niet in zit. Want waar je ook bent of kijkt; nergens word je ermee geconfronteerd. Niet met bloot, noch seks, aanstoot en geiligheid. Nooit zie ik Portugezen elkaar knuffelen of zoenen in het openbaar. Bij de Portugese Primera liggen ook geen blootblaadjes. Alles is heel kuis en ik denk niet dat de Portugese Linda over vreemdgaan zal gaan. Eerder over schiftende pastel de nata.
Billboard reclames met bloot of lingerie: geen. Erotisch geklede portugese vrouwen: niet hier. Sterker nog. Ze hebben allemaal altijd een broek aan of een legging of hoe het allemaal moge heten. Zelfs in de zomer. Let er er maar eens op. De vrouwen hebben geen blote benen. Rokjesdag is hier dan ook niet.
Oude bejaarde vrouwen willen nog wel eens een rok aan hebben met zo’n steunkous vleeskleurige panty maar verder Bij volkse winkels als C&A ontbreken de rokkenrekken. Een enkel rek met jurken dat wel, maar die hebben altijd lange mouwen. Er valt hier nog een wereld te winnen met frivole leuke mode. De Portugese vrouw weet niet wat ze mist. Maar ja. dat krijg je als je het hele Inditex-concern over je uitgestort krijgt. Dan heb je niks te kiezen.
Doen ze wel aan erotiek, vraag je je af. Of speelt zich dat geheimzinnig in de slaapkamer af met de aluminium rolluiken dicht? Op de tv merk je er ook niks van. Het lijkt wel of de vrouwen zo lelijk mogelijk moeten zijn. Bij het Rad van Fortuin zie je kandidaten die eigenlijk bij de Total Makeover moeten zitten.
Seks in Portugal: aan de autowegen tussen de autodealers en Carglass vind je de Cupido-keten. Christine LeDuc. Is dat wat de Portugese man wil? Seks op weg naar werk of op weg naar huis. Erotiek in Portugal, het is als boodschappen doen.
Und nun, sehr geehrte Damen und Herren: unser Raul der Spanienman!
Terwijl onze geliefde Hoofdredacteur de gebraden haan uithangt in Alemania, getuige een foto die hij met ons deelde via GeenStijl, wellicht geïnspireerd door Fanny het kippenmeisje uit de vorige editie, gaat het leven in Iberië gewoon door.
De schrik zit er goed in na de Portugal Post van vorige week lieve lezeressen, lezers ook, waarin Dr. Kildare ons niet geheel ten overvloede attendeerde op de risico’s van de teek! Nu wij hier aan de Costa Daurada de eerste regendruppels van het jaar hebben mogen begroeten (Yeah!) worden onze woefies weer dagelijks aan een inspectie onderworpen. Want ondanks langdurige droogte weten die kleine bloedzuigers de winter altijd weer te overleven.
Tevens kan ik beamen dat het door Laetitia aangesneden matrassenprobleem een Pan-Iberisch probleem betreft. Door wanhoop gedreven heeft, uiteindelijk, mevrouw Raúl vanuit Nederland een passend matras (Pullman, tof) laten brengen door één van de vele verhuisbedrijfjes die gespecialiseerd zijn in Neder-Spaanse transporten. Naar ik aanneem bestaan er even zovele Port-Olandese transporteurtjes, dus uw voorgenomen emigratie hoeft niet op een matrasje te blijven steken, beste aanstaande-expat-landgenoten.
Maar de meeste schrik kreeg de Spaans Iberische wereld toch te verwerken toen bleek dat de Russische afzetmarkt voor olijfolie weg gaat vallen dit jaar en dat de zonnebloemvelden in Oekraïne wel eens leeg zouden kunnen blijven deze zomer. Een heuse oliecrisis ligt in het verschiet en het hamsteren van zonnebloemolie in de Spaanse supers is begonnen. Zo sterk zelfs dat de aceite para freír gerantsoeneerd wordt in de meeste tiendas. Niet meer dan vijf, vier, drie verpakkingen per persoon, zolang de voorraad strekt. Zoals u weet is a la brasa (op houtskool gegrild) de favoriete bereidingswijze van voedsel alhier en frita (gefrituurd) een goede tweede.
“Iberië komt toch om in de olie?”, zult u – terecht – vragen. Ja, olie dat het barst, een overvloed zo u wil, maar olijfolie is niet echt geschikt om te frituren. De benodigde temperatuur heeft gevolgen voor zowel smaak als de gezondheid. Dat maakt de import van geschikte, goedkope, olie noodzakelijk. Door de watersituatie is Spanje niet het meest aangewezen gebied om op grote schaal zonnebloemen te verbouwen, een gat in de markt, naast plofkip, waar Oekraïne gretig ingesprongen is.
Vraag is wat er met de prijs van (bulk)olijfolie gaat gebeuren. De EU subsidieert het goedje nog steeds en heeft dus vooral grote producenten elk jaar een aardig sommetje toegeschoven. Maar als nu de prijs als gevolg van overschot op de markt gaat kelderen, niet geheel ondenkbaar, zal die subsidie niet genoeg zijn om de boel rendabel te houden in veel gevallen. De veelal Marokkaanse landarbeiders/plukkers nóg verder afknijpen zal niet gaan. Als je werkers niets te eten hebben komen ze gewoon niet meer. Misschien kan Frenske een dictaat opleggen om er biodiesel van te maken?
Over die wandelende kostenpost – Frenske – gesproken, mijn oog viel op een nieuw idee om via belastingen meer geld in het laatje van de separatistische deelregering in Catalonië te brengen. Een stel funcionarios heeft bedacht hoe ze het gezeik van die Brusselse brulkikker in klinkende munt zouden kunnen omzetten. Onder het mom van CO2-uitstoot verminderende aanpassingen aan de distributiespelregels del comercio en línea (online winkels) ten opzichte van fysieke winkels broedt men nu op maatregelen die én het probleem van drukte op de openbare weg (haha) én de overlast die de distributiecentra van de pakketdiensten (die vrijwel allemaal op dure centros commercial of industrial zitten, dus gelul) veroorzaken voor het publiek.
Bovendien worden de openingstijden via deze wet gereguleerd. Ik wens de Generalitat veel succes bij het reguleren van de openingstijden van Aliexpress.
Natuurlijk mogen de koeriers van de pakketverdelers in de nabije toekomst alleen nog maar met niet-vervuilende-voertuigen de weg op, of uitleverpunten in de stad optuigen. Alwaar dus géén verkeersoverlast te verwachten valt van domme burgers die de dieselmotor van hun dubbelgeparkeerde automobiel natuurlijk keurig afschakelen.
To top it all off: nieuwe belastingen op online gekochte goederen. Of daar ook de e-mail onder valt die de maandelijkse order van bedrijf A aan bedrijf B bevestigt is nog niet duidelijk. Wel duidelijk is dat het met klimaat geen ruk te maken, behalve dan het financiële klimaat in Barcelona.
Over financieel klimaat gesproken, mocht u uw rijtjeshuis (ongeveer 1.000.000 euro in Nederland) in willen ruilen voor een iets comfortabeler vrijstaande hut in Cataluña deze tip van de week, https://is.gd/geenrijtjeshuis. Houdt u nog een paar centjes over voor de verhuizing ook!
Moeder de vrouw is jarig, ik moet dus snel even de tuin in om wat sinaasappels te plukken om agua Valenciana te maken voor mijn poppedijntje. Google het maar even, de dames vinden het heerlijk.
Artikel gaat verder na afbeelding.
Dus, hasta la vista babies, tot volgende week
Bom Dia, beste dokter Kildare-fans en ander olijk lezersvolk!
Alweer tijd voor het wekelijks domingo-praktijkverhaal vanuit een zonnig Algarve, waar de Euro95 brandstofprijs nog lekkertjes onder de twee eurootjes blijft, beste amigas e amigos! Alhoewel u dat ‘lekkertjes’ met een korrel zout moet nemen, want ook hier was het tot voor kort een stúk leuker om je auto te starten! Een liter zelfgestookte jajem is tegenwoordig notabene goedkoper dan een liter benzine! Vergonha!
Maar even zónder zelfgestookte jajem terug naar het praktijkverhaal van vorige week, vrienden. Ik dank u weer voor de reacties en las dat het velen wakker heeft geschud en uit de ‘wtf’ (u weet wel) antwoorden bleek overduidelijk dat er herkenning was op mijn stelling dat mensen bij klachten véél te weinig terugkijken, en vaak menen dat een ziekte of aandoening van de éne op de andere dag of moment ontstaat! Niet is minder waar, beste lezers, niet voor zon- of zelfs sneeuwoverwinteraars, maar evenmin voor de spruitjesluchtminnende thuisblijvers!
Informeer daarom uw behandelend arts altijd zo uitgebreid mogelijk tijdens een consult, veelal helpt dat op weg naar een juiste, soms verrassende diagnose!
Regelmatig stelt uw doutore onder de zon in de Algarve ook een – voor de patiënt in kwestie – zeer verrassende diagnose, tot aan ongeloof aan de zijde van het ‘slachtoffer’ aan toe.
Wat bijvoorbeeld te denken van een diagnose die ik kort geleden gaf met duiding op een astmatische aanval. De patiënt schoot door zijn benauwdheid heen onmiddellijk in de ongeloof-en-domme-dokter modus en verklaarde nooit enig longprobleem te hebben gehad, dus dat kon het niet zijn! En toch, beste vrienden, is deze diagnose met regelmaat aan de orde binnen de grijzegolf overwinteraars.
Ik vertelde 21 februari al eens over allergieën, allergenen en de mogelijke gevolgen daarvan. Ook astmatische aanvallen kunnen – en zijn vaak – een reactie op een allergeen. Verreweg de meeste oorzaken van astmatisch gerelateerde klachten bestaan uit allergenen die deze astmatische aanvallen veroorzaken, met uitzondering van, bijvoorbeeld, giftige irriterende dampen.
Bijna altijd bestaat zo’n allergeen uit een schimmel (Mycose). Ook als u niet met astma bekend bent, kunnen deze schimmels, die we inhalatieschimmels noemen, de meestal niet malse ellende van benauwdheid, kortademigheid en vaak ook keelklachten veroorzaken. Inhalatieschimmels zijn schimmels die in uw leefomgeving in de lucht zweven en na inademing een allergische reactie in uw luchtwegen kunnen veroorzaken. De allergische reactie zelf bestaat uit het krimpen van uw longblaasjes en de kleine luchtwegen, waardoor het longvolume afneemt en de benauwdheid ontstaat. De paniek die daar vaak op volgt, vooral als de patiënt niet met astma bekend is, maakt het uiteraard allemaal nog een stuk erger!
Nou zult u denken: hoe kan het dat in een warm en droog land schimmels in de lucht zweven doutore? Die zijn er toch vooral in een vochtige, warme omgeving? Die stelling is slechts ten dele waar. In de buitenlucht is het weliswaar bijna ondenkbaar dat er inhalatieschimmels rond dwarrelen in de Algarve, maar niet omdat het er niet vochtig zou zijn, want dat is het, in de winter en het na- en voorjaar, ‘s ochtends zéker wel aan de kust en dus in de campers, caravans en de herbergen, maar vooral omdat schimmels niet kunnen overleven in de zilte zeelucht.
Het zijn dan ook niet de schimmels die in de buitenlucht leven en groeien die de problemen veroorzaken, maar het is de van schimmel gevulde lucht die vaak in de kussens van campers en caravans genesteld zit, simpel omdat die kussens vaak maandenlang óf in de campers of caravans zelf liggen als deze in de stalling staan, of ergens thuis op zolder, liefst in hoezen opgeborgen! Dáár ontstaat, na eerdere besmetting, de schimmelgroei. Vaak onmerkbaar maar in grote hoeveelheid bij de 10 tot 20 graden temperatuur.
Maar ook in de minder goed verzorgde hotelkamers komt je vaak de schimmelgeur, ontstaan door slechte ventilatie en vocht, uit de matrassen en gordijnen tegemoet als je binnenstapt.
Er zijn ontelbare schimmelsoorten die ook ontelbare kwalen kunnen veroorzaken. U kent vast de voetschimmel, teennagelschimmel, vaginaleschimmel etc. Daarnaast heb je ook schimmels die de huid aantasten en schrale, rode plekken veroorzaken, hetgeen vaak wordt verward met eczeem. Deze schimmelfamilies en groepen noemen we allemaal huidschimmels terwijl we de inhalatieschimmels ‘invasieve’ (in het lichaam) schimmels noemen.
De astmatische aanvallen veroorzakende invasieve schimmels behoren meestal tot de Aspergillus-families en, alhoewel dat een bij uitstek op dieren voorkomende schimmel is (vroeger werden deze astmatische klachten duivenmelkerziekte genoemd), gedijt het, eenmaal besmet, praktisch overal en gaat besmetting héél gemakkelijk via uw- of andermans kleding. Zoals gezegd zijn het vaak deze schimmels die een allergische reactie in de longen teweegbrengen, en dat vooral bij ouderen met een sterk verminderd afweersysteem. Maar soms kan er, in tegenstelling tot een allergie, ook een Asperigose (onstekingsreactie) ontstaan, of een Aspergilloom, een na infectie gegroeide schimmelprop in de longen. Dat laatste veroorzaakt verstopping in de longkanaaltjes, met hoesten als uiting, maar verder in het begin van de besmetting weinig andere klachten. Echter, omdat de ontstekingsreacties en/of de groeiende propjes niet worden behandeld vanwege de geringe klachten, kan dit tot zeer ernstige nevenschade leiden en andere organen aantasten. Vaak wordt uw doutore pas gealarmeerd als er bloed wordt opgehoest en leidt dit altijd tot ziekenhuisopname en mogelijk operatie om de mykoseprop(pen) te verwijderen.
Als de invasieve schimmel echter een longallergie veroorzaakt (bijvoorbeeld allergische Broncho Pulmonale Aspergillose), en dat is in de meeste gevallen zo, dan zijn er hele andere klachten, zoals piepende longen, slijm ophoesten en ernstige benauwdheid. Overigens niet alleen de Aspergillus-schimmels kunnen astmatische klachten veroorzaken, ook Candida-schimmels (familie van de vaginale Candida-vorm) zijn een klachten veroorzakend allergeen.
Daarnaast bestaat er een veel gevaarlijker schimmelvariant en dat is wat we noemen de ‘zwarte schimmel’ (stachybotrys chartarum). Deze vorm kan huidirritatie veroorzaken, maar ook leiden tot zeer ernstige longaandoeningen tot zelfs de dood. De oorzaak daarvan is dat deze mycose soort extreem veel mycotoxines (schimmelgif) produceert, wat zeer schadelijk is voor uw lichaam. Alle schimmelsoorten produceren overigens kleine, meestal onbeduidende, mycotoxines.
Bijna iedereen kent die zwarte schimmel wel vanuit een vochtig hoekje in een (oude) badkamer. In een camper of caravan zul je dat niet snel zien, maar uw vakantiedokter zag het bij spoedconsult wél in hotelbadkamers. Vooropgesteld dat de hygiëne in de Algarviaanse hotels over het algemeen absoluut goed is, zijn er altijd uitzonderingen op die regel, zoals in elk land en plaats.
Schimmelvorming, in welke vorm en soort dan ook, is helaas niet gemakkelijk te bestrijden. De veelvuldig voorkomende oorzaken (!) van acute astma-aanvallen waarbij uw wakkere geneesheer geconsulteerd wordt, zijn zoals gezegd, schimmelvorming in zitkussens of matrassen en dat is uiteraard niet eenvoudig te herstellen, kussens zijn niet te wassen en daar komt bij dat de schimmel tot diep in het materiaal doorgroeit! Schimmels was je, om ze uit te roeien, op minimaal (!) 60, maar liever zelfs 90 graden en zijn een zéér hardnekkig fenomeen! Beneden het vriespunt gaan ze in een soort winterslaap (niet dood!), tussen 10 tot 30 graden gedijen ze het beste, en pas boven de minimaal 60 graden gaan ze dood.
In dit geval geldt dus: beter – schimmel – voorkomen dan genezen, waarbij de enige mogelijkheid van reiniging eigenlijk bestaat uit de kussens in de brandende zon leggen om tenminste het oppervlak schimmelvrij te krijgen door zonverbranden (tegelijk een goede methode voor het doden van huisstofmijt in matrassen) én altijd te zorgen dat de winteropslag droog en geventileerd is.
Draag bij het schoonmaken van zwarte schimmel altijd (!) handschoenen om besmettelijke huidaandoeningen te voorkomen én een goed mondmasker met bril tegen inhalatie en besmetten van oogslijmvlies door de schimmel!
Na al deze mycotische negativiteit moet natuurlijk wél gezegd worden dat er, met name in het plantenrijk, ook heel veel schimmelsoorten goed werk doen en zelfs onmisbaar zijn! Zo worden afgevallen bladeren ‘verteerd’ door schimmels en worden ze opruimers in de natuur genoemd. Daarnaast wordt er veel wetenschappelijk onderzoek gedaan zelfs naar de mogelijkheid plastic afval (!) door schimmels te laten afbreken. Milieuvriendelijk dus.
Overigens over schimmel gesproken, kent u de uitdrukking: ‘Hij houdt de schimmel eruit’? Daarmee wordt bedoeld dat iemand veel drinkt, vandaar de zelfgestookte jajem in de Algarve, lieve vrienden!
Als afsluiter wens ik u vanuit een zonnig Portugal een vredig en schimmelvrij voorjaar amigo leitores, in de hoop dat de schimmige Brusselse EU-oorlogsretoriek niet als een schimmel besmettelijk blijkt naar de rest van de wereld!
Até o próximo domingo queridos leitores!
Uw dokter James Kildare.
P.S.
Voor de nadenkers onder u:
“Vruchten op een schaal niet opgegeten kleden zich in grijs.”
Lees meer Portugal Post:
