De Tweede Kamer was nog niet op vakantie, of ze moest alweer terugkomen om te vergaderen over de uitkomst van het Griekse referendum. De Griekse nee-stem hield de Kamerleden maandagavond twee uur lang bezig. Hoe zouden we dat debat kunnen samenvatten? Er waren partijen die nog eens herhaalden dat ze vinden dat Griekenland uit de euro moet en er waren partijen die vonden dat de Grieken nu moeten hervormen. Anderen vonden dat het allemaal wat minder streng moet, want de Grieken hebben toch “nee” gezegd. PvdA’er Henk Nijboer keek extra boos en zwaaide met zijn vuist om zijn woorden kracht bij te zetten.
Maar de vraag is natuurlijk of al dat vergader, al dat vliegen afvangen en al die boze blikken iets uithalen. In de Nederlandse democratie verwacht je dat Kamerleden de regering controleren en zo nodig naar huis sturen. Veel verontwaardiging dus dat Rutte tijdens de verkiezingscampagne beloofde dat er geen cent naar Griekenland zou gaan, terwijl hij meerdere keren gul miljarden overmaakte.
U raadt het probleem al. Of de Tweede Kamer verdeeld is of niet, of ze eisen stelt aan de regering of niet, of Dijsselbloem het nou goed doet of niet en of Rutte zijn beloften waarmaakt of niet: het maakt allemaal niets uit.
Dinsdag vergaderen de landen van de Eurogroep. Die vergaderingen laten zich niet voorspellen. Niemand weet wat de Grieken doen. Niemand heeft zicht op de verhoudingen tussen de landen onderling. En dus kun je vooraf in de Tweede Kamer vergaderen, maar je kunt nooit vooraf uittekenen hoe de onderhandelingen een dag later echt gaan.
Rutte en Dijsselbloem praten mee in dit compromissencircuit. Er zal onenigheid of consensus ontstaan, maar in beide gevallen heeft die nauwelijks iets te maken met wat de Nederlandse Tweede Kamer vindt. Want als de wensen van de Tweede Kamer politiek onhaalbaar zijn in de eurogroep, moeten Rutte en Dijsselbloem toch meebewegen. En daar zal de Tweede Kamer ze nooit voor wegsturen.
Daar gaat je parlementaire controle. De Tweede Kamer komt voor zo’n debat terug van reces omdat ze aan burgers wil laten zien dat ze de zaak heel serieus neemt. Maar de werkelijkheid is dat het een mediadebatje is zonder enig politiek doel of effect.
Het is in de praktijk natuurlijk Angela Merkel die bepaalt wat er nu met Griekenland gebeurt.
In de maand juli organiseert ThePostOnline een crowdfunding-actie: stuur Chris Aalberts vanaf september naar Brussel om twee keer per week verslag te doen van Europese politiek. Je kunt ook bijdragen aan deze actie. Lees hier meer.
