Column

Aan Anouchka van Miltenburg

13-12-2015 08:30

Anouchka van Miltenburg

Beste Anouchka,

Dat was me wat hè, gisteren?

Een brekend ANP’tje. Een ticker onderin beeld bij de beelden van de World Cup schaatsen op Nederland 1. Ophef op Twitter. Waarom? Omdat je om 17.00 uur een verklaring zou afleggen. Live op Nederland 1 en 2. In een Extra Journaal.

Aan die aankondiging, dat je een verklaring zou afleggen, was geen woord gelogen.

Je legde inderdaad een verklaring af. Holle frasen. Hortend. Stotend. Met die geforceerde Diederik Samsomiaanse nepglimlach. Trots op jezelf. Zonder enig schuldbesef. Daarna beende je weg. We zagen nog net Pim van Galen een wegwerpgebaar maken. Want je weigerde vragen te beantwoorden.

Schande.

Dacht ik eerst.

Maar het was inderdaad beter zo. Elke vraag aan jou zou een nieuwe valkuil zijn. Met elk antwoord had je je afgang nog groter gemaakt. Aan drie jaar tobben, aan drie jaar beschadigen van het prachtige ambt van Kamervoorzitter, had je tenslotte toch zelf, ongetwijfeld onder druk van ‘HZ’, ‘MR’ en hopelijk ook een verstandige echtgenoot, een einde gemaakt. Er was nu wel genoeg gewreven in de vlek.

Je hebt wat mij betreft wel bijgedragen aan de emancipatie van een managementterm: het Peter Principle. Dat principe zegt: “In een hiërarchie stijgt elke werknemer tot zijn niveau van incompetentie”. Wat mij betreft maken we daar 46 jaar nadat de organisatiedeskundige Laurence J. Peter het bedacht ‘het Anouchka Principe’ van. Want dat is wat je verdient, een standbeeld op Wikipedia.

Als je trouwens wilt zien hoe het wel moet: woensdag naar Mark Rutte kijken. Rutte kende het bedrag van de Teeven-deal, Rutte weigerde de Tweede Kamer juist te informeren, Rutte had Opstelten, Teeven, Van der Steur, Dijkhoff en jou als een poppenspeler aan zijn touwtjes en toch lacht ie zich gewoon weer door het zoveelste gênante debat over zijn kwakkelkabinet heen.

Het is het verschil tussen een prof (hij) en een amateur (jij).

Maar allebei staan jullie model voor de staat van de politiek in 2015.

Zoals de Fransen zeggen: zum Kotzen!

Groet,

JanD