Herinnert u zich Jan Peter Balkenende nog? Hij ging in 2003, direct na de inval in Irak naar Washington en liet zich door Bush en zijn gabbers stevig inpakken. Ja meneer, nee meneer, en vriend De Hoop Scheffer krijgt de NAVO, toch? Wat Bush ook deed, Balkenende knikte ja. En Amen. De Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools Required to Intercept and Obstruct Terrorism Act of 2001 (Patriot Act)? Ja en Amen. De Intelligence Authorization Act van 2003? Ja en Amen. De USA patriot Improvement and Reauthorization Act (2005)? Ja en Amen.
Op 27 februari 2010 tekende Barack Obama de verlenging van de Patriot Act. Een dag voordat de act zou vervallen. De act betreft het afluisteren van verdachten, onderzoek van zakelijke informatie, en surveillance van individuen die verdacht worden van terroristische activiteiten. Een grootschalige afluister-act dus.
Niet alleen onze Jan Peter ging akkoord met de diverse acts, ons hele kabinet ging mee. Toen en nu. De Tweede Kamer ging mee, toen en nu. De commissie stiekem ging mee, toen en nu. Vrijwel iedereen ging mee. Waar het op neerkomt is dat Nederlandse politici en bestuurders al in 2001 wisten dat de USA bezig was een grootschalig afluistersysteem op te zetten. Direct na de aanslagen van nine-eleven. Illustratief is dat de leden van het congres de wet niet mochten inzien, bij het tekenen. De wet lag al klaar en ze tekenden blind.
Amerika is sinds 2001 een ernstiger geval geworden van klikken, afluisteren en rapporteren dan de DDR ooit was. De Stasi verbleekt bij het massale afluister en spionagesysteem dat onze bondgenoten hebben opgezet om “terrorisme te bestrijden”.
Toen in februari 2010 het rapport Davids verscheen, werd pijnlijk duidelijk hoe Nederland had geblunderd rond de Amerikaanse bemoeienis in Irak en de zogeheten bestrijding van het terrorisme. Alle kabinetten Balkenende hadden als loopjongens gefungeerd. De discussie in het land was dood gesmoord. Er moest een ex-rechter van de Hoge Raad der Nederlanden aan te pas komen om het Nederlandse bestuur te ontmaskeren als laf, meelopend, onkritisch en onwaarachtig.
En zo kon Amerika, met een ja-knikkend Nederland als bondgenoot, een gigantisch, onvoorstelbaar wereldwijd opererend netwerk van onrechtmatig afluisteren van burgers opzetten en uitvoeren. Er moest een klokkenluider aan te pas komen om het schandaal in de openbaarheid te krijgen.
Inmiddels reist Edward Snowden de wereld over als een onwelkome, natieloze verstotene. Hij heeft de godgeklaagde impertinentie gehad om de zaak openbaar te maken. De crimineel. Elsevier spreekt er schande van. Geenstijl reaguurders spreken er schande van. De hele rechtse kerk vol kale roodnekken, burgerlijke angsthazen en neo-patsers verklaart de klokkenluider tot misdadiger en landverrader.
Maar in datzelfde Nederland is men niet te beroerd om Kamerdebatten te organiseren op basis van dezelfde informatie die door Snowden met gevaar voor eigen leven is aangedragen.
Bestuurders die ineens wakker zijn geworden van het luide klokgelui haasten zich om te zeggen dat het echt niet kan, dat afluisteren. Dat de rechtsstaat bedreigd wordt. Ze spinnen er electorale garen bij, D66 en VVD voorop. Terwijl die partijen erbij waren toen de diverse patriot acts werden gesmeed. Ze zwegen, ze accepteerden, ze zongen samen met het koortje van Jan peter het halleluja van Ja en Amen.
We moeten Edward Snowden binnenhalen in dit land, we moeten hem asiel geven. En meteen een mooie villa in Vinkeveen aanbieden. Vol apparatuur. Hij gaat samen met Julian Assange, die we ook asiel geven, en samen met de xs4all hacker Rop Gongrijp een tegensysteem bouwen.
Hij hackt met Nederlandse subsidie de computers van de NSA en plant er onuitroeibare wormen en virussen in. Hij schakelt het hele systeem in één klap uit! Wij gaan als Nederland eindelijk onze bondgenoot een lesje leren.
Een lesje in ware democratie.
