Thee, de Verenigde Oostindische Compagnie is de enige die er groot mee geworden is. Maar eigenlijk is het gek, dat een fervente theedrinker op het idee komt om een ander voor kampioen theedrinken uit te maken. En het is gek, dat iemand die er alles aan doet om de boel bij elkaar te houden, zelf geen theedrinker zegt te zijn. Ik heb het over Geert Wilders.
Iedere sterke leider heeft een sterke vrouw achter zich, alleen Wilders heeft een man en zijn naam is Martin. Die zag wat een enorme hoeveelheden thee zijn voorman dronk. En van de weeromstuit sublimeerde hij zijn minachting door Job Cohen tot ‘kampioen theedrinken’ te etiketteren. Het heeft de PVV geen windeieren gelegd. Maar door alle verwikkelingen rondom de PVV vraag ik me af bij wie ik liever zou aankloppen voor een kopje thee: Cohen of Wilders?
Ik ga voor Wilders. Cohen is namelijk niet zo gezellig als hij lijkt. Volgens mij houdt mij meer van koffie, en drinkt hij thee alleen voor de beleefdheid. Maar met Wilders kun je alle kanten op − qua thee. Zwarte, witte, groene, hij lust het allemaal. Dat zit in de Limburgse volksaard. Kijk maar naar Gerd Leers, je kunt er alle kanten mee op.
Wat maakt Wilders zo’n ideale theecompagnon? Ik moet bekennen dat ik hem nooit als zodanig heb gezien. Maar NRC-Handelsblad sprak de afgelopen maanden met 19 PVV’ers, daarbij zijn tal van interne documenten en notulen ingezien. Wat blijkt? Wilders is geen krachtige leider. In het verslag dat de krant daarover publiceerde (“De gemaskeerde vergissingen van Geert Wilders”), komt hij overtuigend naar voren als iemand die er alles aan doet om de boel bij elkaar te houden. Een zachte, kwetsbare man die noodgedwongen zwijgt. Die zich achter zijn kopje thee verschuilt om zich niet te laten kennen. Ook is hij richtingloos en laat hij zijn oren hangen naar dubieuze lobbyisten in de VS en naar de peilingen van Maurice de Hond. Wanneer hij moet speechen voor een halflege zaal, wordt hij overvallen door faalangst en moet hij worden toegesist door Bosma: ‘Jij gaat nú speechen!’
Maar wanneer hij geld wil van vermogende Amerikanen om Moskowicz te kunnen betalen, bepleit hij een oorlog tegen Iran. Theemuts!
Zeggen waar het op staat? Ja, als er camera’s zijn. Dan laat Geert zich kennen als een Machiavellist.
Maar eigenlijk is hij pacifistische Greet. Want Wilders, geloof het of niet, is een verdomd aardige kerel. Het zou geen nieuws mogen heten, maar dat is het wel. Hij heeft het er zelf naar gemaakt. Hij hangt de havik uit en dat is hij niet. Hij hangt het imago op van een dictator, om de suggestie te wekken van een sterke man die de dingen strak in handen heeft, en daarmee associaties met de LPF te vermijden, maar hij is geen sterke man. Zo staat hij salarisverhogingen toe die niet in de haak zijn, offert hij een Statenlid op aan het nepotisme van een fractievoorzitter in Zeeland, verkwanselt hij politiek talent voor de nukken van een schuwe einzelgänger; en bij het aanwijzen van kandidaten voor het college van de Gedeputeerde Staten wil hij zo graag behagen dat hij er een potje van maakt. Hoe het kabinet-Rutte is gevallen? Binnen het CDA en de VVD weten ze hoe de vork in de steel zit. Hij liet het kabinet vallen om een kopje thee. Wilders had het nodig om de bestuurscrisis in Limburg te bezweren, en zo de boel bij elkaar te houden.
Lees ook saidelhaji.com.
