De spanning stijgt ten top. Mark en Diederik gaan hard, erg hard… mijn hartslag ook. In plaats dat partijgetrouwen zoals ik rustig kunnen bijkomen van de verkiezingen, stijgt de stress nu snel. Word ik minister? Of staatssecretaris? Of Commissaris van de Koningin in Friesland? Er leeft dezer dagen maar 1 vraag… sta ik op `t lijstje?
Mijn naam wordt genoemd. Overal. In de wandelgangen van de Tweede Kamer, op het Plein. In Brussel. Andere lobbyisten worden ineens nog vriendelijker. “Zegguh, nog nieuws..?” “Ik word genoemd” zeg ik dan. In stilte nemen we nog een slok. Van Kooten en de Bie hadden gelijk…ik poets nog een keer mijn schoenen.
Iedere ochtend wordt ik te vroeg wakker, of besluit sowieso niet naar bed te gaan. Veel te fit. Veel te scherp. Niet gebeld. De woonkamer in, televisie aan. De herhaling van vannacht. Ferry, hou op met grijnzen. Kopje koffie. De Ochtendkrant. Niets, niets, nog steeds die radiostilte. Doet die rot-gsm het wel? ‘t Volume staat op vol…
Ik kijk in de spiegel. Volksgezondheid of Sport zijn bij voorbaat uitgesloten. Cultuur ook. Europese Zaken, dat lijkt me wel wat. Manuel en Herman kennen mij immers goed. Ik regel het wel met de Euro. Of staatssecretaris voor internationale handel, dat volstaat. Iets met veel reizen en allure. Weten zij veel, in het buitenland. Wat telt is de chauffeur, dan godbetere maar achterin een 5-serie, maar Excellentie wordt het!
SMS-jes komen binnen; vrienden vragen via Facebook: Word je genoemd? Ik word genoemd, dus ik besta. Buiten mijn eigen partij heb ik nog een paar vrienden over…daarbinnen is het file in de slangenkuil. Niet genoemd worden, ha! het zal mij niet gebeuren! Desnoods vraag ik mijn moeder om elke dag sms’jes rond te sturen, maar die weet niet eens hoe de video werkt…er is nu maar 1 SMS die telt..lieve Mark?
Ik loop naar het Europees Parlement. Niet iedereen wil graag in Brussel zijn. Niemand eigenlijk, op het salaris na…maar Excellentie, dat telt dubbel! De spanning is te snijden. Ik zie en voel het. Medewerkers kijken verschrikt op. Strakke gezichten bij PvdA en VVD..Het duurt nu echt te lang…HIJ heeft mijn nummer toch wel?
Voor de zesde keer vandaag bel ik met KPN: “Ja mijnheer, uw ontvangst werkt picobello”…was ik maar een vrouw, dan had ie allang gebeld. Ik oefen voor de spiegel, terwijl de klok lijkt stil te staan… “Wat leuk dat je belt, Mark! Ik had er echt niet op gerekend!” En dan eindelijk, hallelujah! De telefoon rinkelt! Het is mijn moeder…wat ik zaterdag wil eten…mam, zet de video vast aan! Ik word genoemd…
