Column

Pringle (7): Afspraak

17-03-2012 17:00

Van de verloskundigenpraktijk krijg ik een envelop binnen. Erin: een kleurrijk boekje over alle prenatale zorg die ik, en iedere zwangere vrouw in Schotland met mij, mag verwachten. Erin: een tijdslijn die begint bij acht weken zwangerschap en ongeveer om de week wel een test of meetmoment te bieden heeft.

Maar ook in de envelop: een brief die me uitnodigt voor mijn eerste afspraak – bij zo’n veertien weken zwangerschap. Dat betekent ná zo’n vijf tests die de National Health Service (NHS) me belooft. Dat betekent lange onzekerheid over of mijn ene eierstok nou bedreigd wordt en de zwangerschap gedoemd is of niet. Dat betekent ook lange onzekerheid over eventuele gevolgen van mijn onverhoedse drink- en feestrookgedrag de eerste weken. Dat betekent dat de twee stukken in één envelop het presteren onderling inconsistent te zijn.

Huisartsassistente
Dat betekent dat ik in de telefoon klim. De huisartsassistente zegt dat het toch echt normaal is dat de eerste afspraak bij zo’n veertien à vijftien weken plaatsvindt. De vraag hoe dat te rijmen valt met alle tests die dan al plaatsgevonden zouden moeten hebben brengt haar niet van haar stuk: “We kunnen je wel opnieuw doorverwijzen naar ergens waar ze die tests misschien wel aanbieden, maar dat lukt niet binnen een paar weken.”

Ik moet bijna huilen: krijg ik de door de NHS beloofde zorg en geruststelling nou niet vanwege bureaucratische sloomheid? Ik mag een afspraak maken met de huisarts om te proberen een weg te vinden. Die begrijpt mijn probleem en vraagt met spoed om een nieuwe verwijzing. Helaas: drie weken later ligt er een brief in de bus, dat niemand in heel Glasgow (Schotlands grootste stad) het prenatale programma van de NHS biedt, dus als ik zorg wil moet ik er zelf voor betalen.

Gelukkig ben ik ondertussen weer in Nederland geweest, waar een met een vriendin bevriende gynaecologe haar echo-apparaat en expertise wel even ter beschikking wilde stellen.

In mijn baarmoeder duikelt een helemaal compleet minimensje rond.

Laura schrijft over het geluk bij een ongelukje.