Deze week in de mail: Tim, we willen een column over liefdesverdriet, en hoe jij daar dan over denkt. Dank, de productiestagiaire. Wel, productiestagiaire, over liefdesverdriet denk ik als volgt: Liefdesverdriet is als goed in de stront gestaan hebben en een lift met tien mensen instappen, om vervolgens door storing 14 uur vast te zitten in diezelfde lift. Als een slechtnieuwsgesprek, maar dan erger.
Als een seniele panda zonder ogen die een dj-set van 8,5 uur draait op het festival aan de andere kant van de wereld waar je na 3 jaar sparen eindelijk bent.
Liefdesverdriet is zoveel huilen dat je traanbuis aanvoelt als de anus van een 19-jarig manhoertje uit het meest toeristische gebied van Thailand.
Als een voordeelzak vermalen pinda’s in de maag van een diabetespatiënt met pinda-allergie.
Als je moeder die je betrapt tijdens het trekken aan je geslachtsdeel. In de huiskamer. Van je net overleden tante.
Liefdesverdriet, dames en heren, liefdesverdriet is erger dan de ergste toestanden in Afrika. Hongerige kinderen met AIDS, het zal allemaal wel, maar jouw liefje is er vandoor.
Liefdesverdriet is als zelf de afwas doen.
Als een leeg blik bier.
Denk ik. Eigenlijk heb ik alleen one night stands en ontbijt ik dan de volgende ochtend gewoon thuis. Alleen. Godzijdank. Liefdesverdriet is voor sukkels.
Tot volgende week!
Elke week schrijft Tim Hofman voor het programma Lust! (zaterdagnacht tussen 01:00 en 04:00) op Radio 1 een column over het thema van die uitzending. Het resultaat van deze week beluistert u hier.
