Blijft de bondscoach of neemt hij de wijk? De toekomst van Bert van Marwijk bij Oranje is onzeker. Zijn contract werd voor het desastreus verlopen EK nog opengebroken en tot 2016 verlengd, maar het volk lijkt -afgaande op de stemming rond het EK- klaar te zijn met de bondscoach. De eerste evaluatiegesprekken met de KNVB zijn inmiddels gevoerd, directeur Van Oostveen wil nog geen uitsluitsel geven. De eerste voortekenen lijken voor Van Marwijk in elk geval gunstig, want AD Sportwereld wist te melden dat de voetbalbond geen afscheid wenst te nemen van Van Marwijk. Laten we er voorlopig dus maar even vanuit gaan dan Van Marwijk aanblijft. Zijn opdracht lijkt even simel als complex: reorganiseren.
Technische staf
Allereerst moet er iets veranderen in de begeleiding rond Oranje. Twee jaar geleden begon Van Marwijk met Frank de Boer en Philip Cocu aan zijn zijde. Beiden zijn samen goed voor liefst 213 interlands. Een schat aan internationale ervaring en een natuurlijk gezag. Beiden genoten aanzien bij de internationals en stonden nog met één been in de belevingswereld van de piepjonge miljonairs. Toen De Boer na het succesvol verlopen WK en het opstappen van Jol bij Ajax in Amsterdam aan de slag kon, was dat een logische stap van De Boer. Van Marwijk besloot Ernest Faber te benoemen tot zijn nieuwe assistent. Een keuze waar begrip voor valt te kweken, want Faber is een uiterst talentvolle trainer.
Er is echter een keerzijde, want Faber heeft welgeteld één interland gespeeld. Dat hoeft geen probleem te zijn, want Van Marwijk heeft immers ook slechts een cap achter zijn naam staan. Toch is het een behoorlijk verschil. Natuurlijk speelde Faber in de nationale top, maar door en door verwende profs nemen nu eenmaal eerder iets aan van iemand die alles heeft meegemaakt (De Boer), dan van iemand die dat niet heeft. Nu Cocu ook vertrekt bij Oranje lijkt de internationale bagage in technische staf weg te zijn, want zijn vervanger Alfred Schreuder ontbeert die bagage in elk geval. Ook hij is een talentvolle trainer, maar heeft niet de allure en ervaring die Cocu in de weegschaal kon inbrengen. Wellicht doet Van Marwijk er verstandig aan een meer ervaren trainer (mét ervaring) aan te stellen.
Door selecteren
In de selectie zelf is er ook genoeg te repareren. Van Marwijk zal keuzes moeten maken, hoe hard en pijnlijk die wellicht ook zullen zijn. In 2008, op een belangrijk moment in de kwartfinale tegen Rusland, steggelden Wesley Sneijder en Robin van Persie al om een vrije trap. De twee zijn nooit vrienden geweest en het zal niemand verbazen dat de twee topspelers niet in hetzelfde ‘kamp’ zaten afgelopen EK. Bovendien heeft Van Persie in Oranje heel wat goed te maken, na zijn herhaalde weigeringen om met de pers te praten.
Terwijl Wesley Sneijder zich meer en meer opstelde als een leider, sloot Van Persie zichzelf steeds meer buiten. De keus voor Huntelaar lijkt dan snel gemaakt, al lijkt zijn rol ook uitgespeeld als we openbaringen in NRC mogen geloven. Geef Luuk de Jong en Van Wolfswinkel dan maar het vertrouwen. Jonge en getalenteerde spitsen met een ongeschonden blazoen. Zij zijn jong en hebben nog voldoende potentie om door te groeien. Over twee jaar is Huntelaar 30, terwijl De Jong dan weer twee jaar meer ervaring heeft. Dan maar geen topscorer van de Bundesliga in de punt van de Nederlandse aanval.
Ook in de verdediging lijkt de rol van een aantal spelers uitgespeeld. Heitinga was verre van overtuigend dit EK, en volgens Johan Derksen bovendien ‘het lek van Oranje’. Of dat waar is doet er even niet toe, maar ook hier kan er worden door geselecteerd. Geef talentvolle jongens als Jeffrey Bruma het onvoorwaardelijke vertrouwen. Ook de plek van Van der Wiel is niet heilig. Zijn ploeggenoot bij Ajax, Riccardo van Rhijn, is een belofte voor de toekomst en waarom zou je hem de kans niet geven? Desnoods kun je Stefan de Vrij van Feyenoord laten debuteren, want de Engelse top zit toch niet voor niets achter de Feyenoorder aan?
Bergen van het vlaggenschip
Hoe het ook verder zal gaan met Oranje, de -eventueel te vervangen- bondscoach kan er niet omheen om scherpe keuzes te maken. Harde keuzes. Geroemde internationals zullen voorlopig even een tijdje niet naar Huis ter Duin hoeven komen. Eerst moet het vlaggenschip van het ooit zo trotste Hollandse voetballand geborgen worden. Of er daarna weer plek is voor de gevallen toppers moet de toekomst uitwijzen.
