Volgens dichteres des Vaderlands Anne Vegter is het huidige volkslied, het Wilhelmus, verouderd. “Wij zijn al lang niet meer overheerst door Spanje. We zijn een ander volk geworden en onze maatschappij is erg veranderd”, aldus de Rotterdamse dichter, die aan het laatste jaar van haar periode als Dichter des Vaderlands is begonnen.
Vegter wil overleggen met deskundigen over de eisen waaraan een modern volkslied zou moeten voldoen. Ze vindt het voor de hand liggen dat er dan ook een nieuwe melodie wordt gecomponeerd.
Oh jolly. Wat kan er mis gaan? Nou om te beginnen de compositie. We hebben allemaal de wekenlange spot-lol en faal-pret rond het gedrochtelijke Koningslied nog vers in het collectieve geheugen liggen. Ik stel voor John Ewbank in de mottenballen te laten en te gaan voor de prachtige Hollandsche gewoonte om bij feesten en partijen een lied ten gehore te brengen met een eigen tekst ‘op de wijs van.’ In casu het good old Wilhelmus. Ik snap dat mensen ten diepste vervreemd dienen te raken van hun nationaliteit, staat en culturele identiteit teneinde het GrootEuropese rijk overspoeld door andersculturelen mogelijk te maken, maar komop. De Wilhelmus-melodie is mooi, herkenbaar en biedt genoeg opties voor een hedendaagse tekstuele make-over.
We doen maar 1 couplet, niemand kent de overige 74 delen nog en bovendien weg met ons en minder minder minder nationalisme, wat u? Precies.
Wilhelmus van Nassouwe
Ja daar gaan we al: een witte man. Dat is kwetsend, koloniaal en niet genderneutraal bovendien. Dus dat wordt: ‘Zwarte divers geaarde vrouwen’.
ben ik, van Duitsen bloed,
Dit kan écht niet meer. Is ook voor veruit de meeste hedendaagse medelandermenspersonen onwaar, in het koningshuis lopen veel (half-)moffen rond maar verder, neh. Sowieso is etnische hoera in het volkslied uit den boze, als het om blanke mensen gaat tenminste. Zwarte, divers geaarde vrouwen uit regel 1 verdienen een tekstuele herstelbetaling: ‘Die men nooit kansen bood’
den vaderland getrouwe
Vaderlandsliefde = nationalisme = treinen naar het oosten. ‘EU-superstaat getrouwe’, it is.
blijf ik tot in den dood.
Ongezellig, dood. Dat kan beter! ‘Geven wij bed bad en brood’
Een Prinse van Oranje
Ook weer: blanke man, nationalisme, én klassenmaatschappij-promotie. Even nivelleren: ‘Een burger van Europa’
ben ik, vrij, onverveerd,
Vrijheid verkregen over de ruggen van het uitbuiten van koloniën zeker! En zomaar democratie en vrijheid brengen naar die prachtige, en niet slechter maar ánders ingerichte culturen elders op de wereld! Dat kan schuldbewuster:’Ben ik de schuld van leed’
den Koning van Hispanje
Zoals de Dichteres des Vaderlands al scherp opmerkte: we worden helegaar niet meer overheerst door Spanje. Historieke gekkigheid. Mooie kans om afstand te nemen van ons schandalige, uit louter zwarte VOC-bladzijden bestaande verleden: ‘Het imperialisme van mijn opa’
heb ik altijd geëerd.
‘Is wat ik nooit meer vergeet’
Krijgen we dit:
Het Pan-Europese Mensen (m/v/anders/UvA-student)- Lied
Zwarte divers geaarde vrouwen
Die men nooit kansen bood
EU-superstaat getrouwe
Geven wij bed bad en brood
Een burger van Europa
ben ik de schuld van leed
het imperialisme van mijn opa
is wat ik nooit meer vergeet
Graag gedaan, mevrouw Vegter!
