Met zijn Perestrojka belazerde Mikhail Gorbatsjov de kluit op magistrale wijze. “Glasnost” betekende “Openheid” en het vrije Westen tuinde er vol in. Met “openheid” bedoelde de man met de wijnvlek op het hoofd, dat Rusland niks meer zou verbergen of stiekem doen. Iedereen mocht voortaan meekijken naar hun fratsen in Tsjetsjenië, de Krim en Oostelijk-Oekraïne. Perestrojka was de start van een geniaal complot om het Westen op de knieën te krijgen.
Nergens stond in Perestrojka (betekenis: staatkundige en economische hervorming) dat het Westen model zou gaan staan voor de nieuwe Russische heilstaat. In onze arrogantie namen we voetstoots aan, dat de Russische leiders het communisme natuurlijk zouden willen afzweren. Het Russische volk hunkerde sinds de uitvinding van internet vanzelfsprekend naar onze hamburgers, de zonovergoten stranden en de onverhulde decadentie van een volledig losgeslagen en tot in de ziel verdorven generatie. Dat is ook precies wat ze kregen voorgeschoteld van Mikhail Gorbatsjov en zijn opvolgers. Hollywood- acteur en VS President Ronald Reagan slaakte op 9 november 1989 een zucht van verlichting; Rusland was door de knieën. De Berlijnse muur ging om. De Westerse invloed kreeg vrij spel in de communistische invloedssferen van Rusland. Fidel Castro had een slechte dag.
Met zoveel nieuwe vrijheid en welvaart die de bittere smaak van 50 jaar Marxistisch-Stalinistisch-communistische armoede wegspoelden, schiepen de Russische leiders de voorwaarden voor een blind-volgzame bevolking, die geconditioneerd kon worden voor de volgende stap: de wereldheerschappij. Bijna 150 miljoen Russen zullen voor hun voormannen door roeien en ruiten gaan om hun nieuwe verworvenheden te verdedigen. Tegen wie eigenlijk?
Tegen volstrekt weerloze, door excessief kapitalistische overdaad tot in de ziel geperverteerde, obese, verwende, losbandige, drankzuchtige, drugsverslaafde, van Russische en Chinese welvaartsgroei afhankelijke Westerse samenlevingen, die in de eigen landen totaal ontregeld dreigen te raken door bevolkingsgroepen, die hun deel van de welvaart steeds vaker op agressieve wijze onder de vlag van diverse religieuze overtuigingen opeisen. Extremistische opvattingen laten zaken uit de hand lopen. Bestuurders zitten met de handen in het haar. In Nederland moeten onderzoeken bij elkaar gelogen worden om te bewijzen dat de ouderen teveel geld hebben, dat goed van pas komt om de werkeloze jongeren en de gaten in het staatsbudget te dichten. Een Brusselse EU stoelendans eist ook nog eens alle aandacht op.
Het totaal op hol geslagen kapitalistische economisch model valt in het eigen mes: geld gaat vóór veiligheid, met de uitholling van het defensieapparaat als gevolg. De Navo is een tandeloze papieren tijger. Of de heer Poetin alstublieft nog even een jaartje wil wachten met zijn aanval; dan is onze strikeforce pas op krachten. De Russische plaagstootjes in de Krim en Oekraïne blijven onbeantwoord. Rasmussen leest zijn dreigende taal voor van een blaadje en de autocue. Zélf heeft hij geen mening. Een Nederlandse flitsgroep onder VK-aanvoering van Generaal Colijn, moet ruziezoeker Poetin maar zolang op afstand houden; “Tot Kiev en niet verder!” klinkt het dreigend.
China houdt zich bij dat alles wonderlijk stil. Waarom zal later blijken. Langlopende miljarden-deals met Russisch gas worden tussen de bedrijven door met China geregeld. Europese leiders hebben niets in de gaten en zoeken hun vertier in de luxe vakantieparadijzen. Society-rubrieken tanken zich vol met ranzige roddelverhalen over onze prominenten. Die worden door het volk gevréten. De rijkste voetbalclubs kopen intussen voor honderden miljoenen de sterkste gladiatoren: Spartacus United. Brood en spelen. Rise and fall of an Empire in the making.
Het nodigt uit tot het schrijven van een SF-achtig scenario voor WO III, geïnspireerd op het boek The Perestroika Deception van KGB-overloper Alexander Golitsyn (zie ook New lies for old) en de Engelse journalist/uitgever Edward Harle, dat door de laatste onder de pseudoniem Christopher Story in 1995 werd gepubliceerd. Dat boek leest als een combinatie van Robert Ludlum en John Grisham, de meestervertellers van spionage verhalen. Wie van SF houdt en zijn fantasie even de vrije loop durft te laten, loopt dat huiveringwekkende fictieve scenario-paadje een volgende keer even met me mee.
