ROTTERDAM – Cabaretier Patrick Laureij brak het afgelopen jaar écht door bij het grote publiek. Na tien jaar op kleinere podia te hebben gestaan en twee grote prijzen te hebben gewonnen, speelde de Rotterdammer zijn debuutprogramma Dekking Hoog onlangs voor een uitverkocht Carré. De bejubelde voorstelling is op 10 september te zien bij de NPO.
De 34-jarige cabaretier trekt een opvallend gemêleerd publiek. In zijn zalen zitten niet alleen de geijkte theatergangers die nieuwsgierig zijn geworden door de lovende kritieken, maar óók jongeren uit Rotterdam-Zuid, de wijk waar hij opgroeide en waar hij in zijn show ook over vertelt.
“Ieder mens heeft vooroordelen – ikzelf ook, bijvoorbeeld over kakkers”, lacht Laureij. “Maar dat soort zaken kan je alleen maar wegnemen door je eigen kant van het verhaal te vertellen. Dat is wat ik doe op het podium.”
Oudere broer
Hij vergroot verhalen over zijn achtergrond en bijvoorbeeld zijn kickboksperiode wel uit. “Niemand in de zaal zit te wachten op realiteit, ik maak het allemaal grappiger of nog gekleurder. Maar alles wat ik vertel, is wel uit een soort noodzaak geboren om het te vertellen. Ik hoop wel dat mensen meekrijgen dat niet alles zo zwart-wit is als ze wellicht wel dachten. Ik wil wel dat mensen de zaal uitkomen en merken dat er iets met ze gebéurd is.”
De Rotterdammer begon na te denken over humor nadat zijn oudere broer lang geleden tijdens een gesprek in hun kamer op de grond spuugde. Toen zijn broer besefte dat hij iets heel vreemds had gedaan, veegde hij het spuug weer weg en zei: 'nee joh, grapje'. “Ik kwam niet meer bij van het lachen – echt zo'n lach die niet meer stopt. En ik had eigenlijk geen idee waarom, want zo grappig was het helemaal niet.”
Laureij begon op school bewuster grappen te maken en probeerde te ontdekken wat werkte en wat niet. In eerste instantie had de tiener geen idee dat hij van humor zijn beroep zou kunnen maken; op internet leerde hij Saturday Night Live kennen. “Dat was een uitkomst – ik was wel een goede werker en school ging redelijk, maar ik wilde het allemaal niet.” Op zijn 23e maakte hij zijn debuut tijdens een Rotterdamse Talent Night, daarna maakte hij vlieguren bij de ComedyTrain.
Geen rolmodel
Laureij ziet zichzelf niet perse als rolmodel voor andere jongeren uit Rotterdam-Zuid. “Maar ik heb er zelf wel altijd over nagedacht hoe ik dingen ánders zou kunnen doen, hoe ik iets van het leven zou kunnen maken. Uiteindelijk maakt de vorm niet zoveel uit: doe gewoon je werk en zorg dat dat voor jou spreekt. En wees oprecht in wat je doet.” De cabaretier is altijd bereid een helpende hand te bieden, als zich een tiener meldt die een dagje mee wil lopen. “Uiteindelijk moet je het in het leven allemaal zelf doen. Maar het is wel fijn als iemand af en toe helpt om een deur wat verder open te zetten.”
De Rotterdammer gaat het komende seizoen een nieuw programma schrijven. Hij heeft nog geen idee welke kant de volgende show op gaat. “Maar er is in essentie weinig veranderd vergeleken met de manier waarop ik tien jaar terug mijn eerste optredens in de kroeg deed”, denkt hij. “Het is wel een heel rare, spannende ervaring dat de zalen zo vol zitten. Zeker als je een keer op tv bent geweest, krijg je meteen een grotere following.” Het is raar om nu al een wervende tekst te moeten bedenken voor de theaterboekjes van 2018. “Ik ben iemand die ook heel erg op zijn gevoel en intuïtie vaart."
