‘Wat een betutteling. Belachelijk! Ik bepaal zelf wat wel ik op 4 mei doe. Eigenpijperij. Zeloot. Die gast is gewoon eng met zijn twitterstilte.’ Tsja, ik heb wat opengegooid in Twitterland door mijn tweet van gistermiddag om even niet te kwekken tijdens dodenherdenking. Twee minuten #twitterstilte. Het virale effect van dat ene tekstje bleek giga en is sindsdien hét topic van het sociale netwerk. Het hek is van de spreekwoordelijke Dam, twitterde iemand mij.
Je kunt zeggen: het is goedkoop en het sust mijn fantastisch goede geweten. Kijk mij eens fatsoenlijk en ethisch hoogstaand zijn. Ik ben katholiek en kom daar op Twitter ook nog eens voor uit, dus dan is de kritiek vandaag de dag zeker niet uit de lucht vanwege oude kloosterlingen die in broekjes van jongetjes zaten. `Straks gaat die Van den Berg nog zeggen dat ik Jezus in mijn hartje moet sluiten´.
Sure, ik ben de beste morele entrepeneur die op Twitter rondhangt. Ik hang de mediageile leraar uit die de twittergemeenschap op het hart drukt dat we onze doden niet mogen vergeten. Ik ga je daarna een verhaaltje vertellen over Anne Frank. Daarna kruip ik mijn bed in, bid voor jullie allemaal en val tevreden in slaap.
Nee, natuurlijk niet. Ik ben geen morele entrepeneur. Jongens, je laat jezelf verleiden tot het beknotten van je eigen vrijheid door een simpele tweet. Ik vind het de normaalste zaak van de wereld dat je mensen herdenkt die werden vergast, gemarteld, abgeknallt door oorlogsgeweld. Als soldaat, verzetsstrijder of als bange burger. Het is goed om een gezamenlijk moment te hebben waarin je doden herdenkt en de vrijheid viert. Oei, betutteling hè? Ik snap niet wat daar betuttelend aan is. Het is volstrekt vanzelfsprekend.
Een simpel tweetje en ik word vergeleken met Iraniërs die opkomen voor hun persoonlijke vrijheid. Ik zit in een uitermate comfortabele stoel in een westerse samenleving waarin vrijheid zo vanzelfsprekend is geworden, dat je er blijkbaar niets over mag zeggen.
De vrijheid van onze samenleving is de vrijheid van het individu geworden. ‘Ik bepaal zelf wel wat ik op 4 mei doe’. Tuurlijk, vooral doen en niemand die je tegenhoudt. Gelukkig maar. Behalve dan de treinmachinist die om 20.00uur vanavond zijn voertuig stilzet waar jij inzit.
Twitter is een onderdeel van onze samenleving. Je mag er kwekken wat je wilt. Daar past dus ook reflectie op de verworvenheden van de vrijheid. Als je dat het hele jaar doet, even better. Ik verplicht je tot niets, want vrijheid is niet verplichtend. Je mag het zien als een uitnodiging, je mag het wegwuiven. Het is jouw feestje.
En dan, straks is het 20.00 uur. Ben benieuwd wat er gaat gebeuren. Gaat een Twitterstorm die zo hard is gaan waaien, ineens liggen? Dat is pas de uitdaging. We zijn nu zo druk om het initiatief de hemel in te prijzen of af te branden dat we de daadwerkelijke boodschap overschreeuwen. Zoals Etty Hillesum ooit mooi beschreef. ‘Met elkaar en door elkaar moet je je toch weer vrijmaken van elkaar en samen weer verder leven in een hogere vrijheid.’
Eric van den Berg is initiatiefnemer van de #twitterstilte.
