Al sinds ik als jonge jongen op vakantie ging met mijn ouders was ik in de weer met hun compact camera. De hele dag, de hele zomer lang, had ik dat cameraatje bij me en staarde ik door het venstertje en wilde ik de wereld anders zien en wilde ik mijn kijk op dingen vangen in dat ene moment. Op die vakanties is de passie en liefde voor fotografie ontstaan, dat is zeker. Op de Kunstacademie in ‘s-Hertogenbosch heb ik me verder proberen te ontwikkelen op het gebied van fotografie en het maken van beelden, al dan niet bewegend. Destijds veelal zwart-wit fotografie en dagen heb ik doorgebracht in de doka om het vak proefondervindelijk te ondervinden.
Les werd er niet gegeven in fotografie, het was vooral dingen zelf uitvinden en gewoon maar doen. Zo gaat het nog steeds, al beheers ik de technieken van het fotograferen ondertussen wat beter dan destijds. Ik heb het vak mezelf dus aangeleerd en met de tijd is de compact camera vervangen door een eigen digitaal exemplaar en is er ook wat meer kleur in mijn werk gekomen. Mijn fotografie is dan weer documentair, dan weer geënsceneerd, dan weer ‘filmisch’, maar altijd ben ik op zoek naar een puur en echt beeld. Uit het leven gegrepen, rauw en onversneden. Mijn foto’s zijn vaak contrastrijk, zowel in kleuren – of in de afwezigheid daarvan – alsmede de compositie die er te zien is.
Ik ben al vanaf mijn academietijd gefascineerd door vergankelijkheid, geboeid door het contrast tussen leven en dood,de verbintenis tussen de mens en diens bouwwerken en de natuur. Soms lelijk, soms beeldschoon. Ik denk dat dat mijn werk wel kenmerkt, vrij donker en soms wat somber, maar wel met het mooie in en van de mens en soms is er een sprankeltje hoop. Zoals het leven is of zoals ik het leven zie. Deze verschillen en tegenstellingen zoek ik ook op in mijn film- en videowerk en grafisch werk.
Meer van mijn werk vindt je op mijn persoonlijke website en op mijn Flickr-pagina.
Richard Spierings is werkzaam als filmmaker, fotograaf en grafisch ontwerper.
