Op de campagne website van Mitt Romney verscheen afgelopen vrijdag onder de titel Tribute to “Labour Isn’t Working” de bovenstaande poster. In één beeld zitten drie boodschappen, de status die de campagne van Romney inmiddels aangenomen heeft en een boodschap naar zijn critici binnen de eigen partij verwerkt. Uit één poster wordt duidelijk dat ook het campagneteam van de voormalige gouverneur van Massachusetts zich realiseert dat Mitt Romney met recht de frontrunner voor de Republikeinse nominatie genoemd mag worden.
Boodschap
De bovenstaande poster is een nieuwe variant van een befaamde poster die reclamebureau Saatchi and Saatchi in 1978 maakte voor de campagne van de Britse conservatieve premierskandidate Margaret Thatcher. De dubbele kern van dat bericht, het kabinet van Labour werkt niet en krijgt Engeland niet aan het werk, vertaalt Romney één-op-één naar president Obama. Er zit echter een extra boodschap in verwerkt en dat is dat Obama en Labour vergelijkbaar zijn, dat Obama ook een traditionele socialist is. Mede dankzij die poster won Thatcher de verkiezingen en was ze van 1979 tot 1990 premier van het Verenigd Koninkrijk.
De drieledige boodschap van Romney, vooral de vrij subtiele vergelijking met de Britse socialisten, zal het grote publiek in Amerika ontgaan. Romney heeft er ook niet voor gekozen er een campagne op te bouwen. Het betrof slechts een bericht op zijn blog, een boodschap voor de politieke insiders en de activistische Republikeinen die nu de moeite nemen om de websites van de verschillende kandidaten te volgen. Behalve de inhoudelijke boodschap, de verwijten aan president Obama, lijkt Romney er twee zaken mee te willen aangeven die in het bijzonder relevant zijn voor juist dat kleine en actieve deel van het (Republikeinse) electoraat dat hem begin volgend jaar aan de presidentiële nominatie kan helpen.
Frontrunner
Om te beginnen bevestigt de poster het beeld dat Romney de favoriet is voor de Republikeinse nominatie, de frontrunner in de verkiezingsstrijd. De meeste kandidaten voeren campagne tegen elkaar, moeten nog een naam voor zichzelf opbouwen en zich proberen te onderscheiden van hun concurrenten. Kandidaten als Rick Santorum en Michelle Bachmann vielen Romney de afgelopen tijd hard aan omdat hij weigerde een verklaring tegen abortus te tekenen. Romney laat zich daar echter niet door afleiden. Iedereen kent hem, iedereen weet wat hij vindt en hij richt zijn pijlen stoïcijns op Obama omdat zijn uitverkiezing voor de strijd om het Witte Huis onvermijdelijk is, zo lijkt hij te willen aangeven. De tegenstanders zijn irrelevant, Romney moet straks Obama verslaan.
Dat die bewuste keuze voor een campagne als frontrunner terecht is, bewees FiveThirtyEight’s Nate Silver de afgelopen weken. Op basis van diverse objectieve en subjectieve factoren geeft Silver, één van de absolute experts in Amerika als het gaat om politieke wiskunde, Mitt Romney een 40 procent kans om de nominatie te winnen, ruim voor de nummer twee Tim Pawlenty die hij 18 procent kans geeft. Bovendien sluiten mensen zich graag aan bij een winnaar, het zogenoemde ‘bandwagon effect’. Als de winst van Romney dus onvermijdelijk lijkt, zullen veel Republikeinen alleen al om die reden op hem stemmen. Zeker als je, zoals Romney, weinig passie en emotie bij mensen los maakt, kan het geen kwaad om gezien te worden als frontrunner.
Socialist
De andere boodschap die Romney aan de actieve Republikeinen laat zien, is dat hij bereidt is Obama aan te vallen als socialist. Vooral de Tea Party Movement ziet Romney liever gaan dan komen omdat ze teveel overeenkomsten zien tussen hem en president Obama. Groot onderdeel daarvan is de overeenkomst tussen Obamacare en de hervormingen in de gezondheidszorg die Romney heeft doorgevoerd als gouverneur van Massachusetts. Door Obama zo expliciet aan te vallen op werkgelegenheid, de economie en zijn algemeen functioneren, maar vooral door de impliciete vergelijking te trekken tussen Obama en Labour, laat Romney zien dat de angst van de Tea Party Movement nergens voor nodig is, dat hij echt geen wolf in schaapskleren is.
Met drie boodschappen in één poster en tekstje op zijn blog positioneert Mitt Romney tussen neus en lippen door zijn campagne. Waar Obama een socialist is die niet werkt als president en die Amerika niet aan het werk gaat krijgen, is hij de Republikeinse frontrunner die niet alleen de nominatie van zijn partij naar zich toe gaat trekken, maar die vooral Obama zal verslaan door hem te ontmaskeren als president. Hoewel er in de komende maanden nog veel kan gebeuren, lijken Romney en zijn campagne op gang te komen en zullen zijn concurrenten alle zeilen bij moeten zetten om het onvermijdelijke toch te vermijden. “Obama isn’t working”, maar Romney zeker wel.
Adriaan Andringa zal tot de presidentsverkiezingen in 2012 regelmatig verslag doen van het Amerikaanse politieke schouwspel.
