De tour begon vandaag. Feest! Heel snel leek die feestvreugde verstoord te worden door een valpartij. Jurgen Van De Walle viel op curieuze manier over een verkeersbord op een drempeltje. Het zag er gevaarlijk uit, hij maakte een flinke smak. Van De Walle, denkt de wielerfan dan, fietste hij niet ooit op heroïsche wijze een etappe uit met een geperforeerde long? Even opzoeken op google, waarbij je in de gauwigheid een verkeerde voornaam gebruikt. En dan word je er door een foute googlesearch opeens mee geconfronteerd: Het twitteraccount van Wouter Weylandt.
Het is alweer bijna twee maanden geleden dat Wouter Weylandt overleed tijdens de Giro. Op z’n twitteraccount staan nog verwachtingsvolle tweets over de de Giro. Op 9 mei overleed hij in een afdaling. Dat is wel een klap in je gezicht, na weken uitkijken naar de Tour de France. Het gekke is dat veel wielervolgers het het alweer vergeten lijken te zijn. Niet echt natuurlijk, maar je hoort ze er zelden meer over. alleen bij een documentaire over Andy Schleck is het opeens weer raak en weet iedereen weer hoe het voelde. Meestal echter lijkt het adagium weer te luiden “de Tour wacht op niemand”.
Veiligheid
Toch is het gek dat er in aanloop van de Tour de France nauwelijks is gesproken over de veiligheid van het wielrennen. Juist op het moment dat de schijnwerpers van de wereld op het fietsen staan, zwijgt men. Waar vele dopingjagers gretig gebruik van de mediahausse rondom de tour, zwijgt iedereen over de veiligheid. Na het tragische ongeval van Weylandt werd er overal gepleit voor meer veiligheid, voor meer inspraak voor de renners. Sindsdien is er weinig meer van vernomen.
Natuurlijk, de Tour is relatief veilig. Geen hele idiote afdalingen, maar slechts gewoon met 100 kilometer per uur langs de afgrond scheren of twintig rotondes binnen 6 kilometer nemen met 200 man op elkaar. Dat is normaal in het fietsen. Net als toeschouwers die vrolijk midden op de weg gaan staan, zodat er valpartijen gebeuren. Toch is de stilte rondom veiligheid wel zorgwekkend te noemen. Als de wielerwereld daar echt serieus mee bezig zou zijn, zou het nu niet stil moeten zijn. Juist nu kun je een punt maken. Je kan ook eerlijk zeggen dat af en toe een dode erbij hoort. Of dat een geperforeerde long, zoals bij Jurgen Van De Walle, erbij hoort. Nu is het stil. Want het moet feest zijn.
Jurgen van de Walle reed na zijn valpartij vandaag nog tientallen kilometers op kop voor de latere etappewinnaar Gilbert. Standen en uitslagen hier.
