Afgelopen maandag werd hier op DeJaap Marco Rubio voorgesteld als de ideale running mate van Mitt Romney. Zoals uitgelegd draait de keuze voor een vice-president vooral om politieke en electorale motieven. Sarah Palin moest de campagne van John McCain in 2008 een nieuwe impuls geven door als conservatieve vrouw doelgroepen aan te boren die traditioneel niet op McCain stemden. Ook de keuze voor Joe Biden was in grote mate politiek en dat brengt risico’s met zich mee voor diezelfde Biden in 2012. Het lijkt er op dat Hillary Clinton wel eens de ideale running mate zou kunnen zijn voor Barack Obama.
Buitenlandse zaken
Tussen de hype en persoonsverheerlijking die Barack Obama ten deel vielen toen duidelijk werd dat hij de verkiezingen zomaar kon winnen, kwamen twee problemen aan het licht waar de toenmalige senator uit Illinois mee worstelde. Om te beginnen had hij geen noemenswaardige internationale ervaring. Als Commander-in-Chief moet de Amerikaanse president de Amerikaanse belangen verdedigen op het internationale (politieke) strijdtoneel en enige ervaring met buitenlandse betrekkingen is dan een pre. Daarnaast was Obama het toonbeeld van een Ivy-League Liberal Elitist die als prominent alumnus van Harvard Law School de aansluiting miste met “echte Amerikanen”.
De keuze voor Joe Biden als running mate moest op die beide problemen een antwoord bieden. Biden was ruim dertig jaar senator namens de staat Delaware en was meermaals voorzitter van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Zaken. Niemand was meer ervaren of beter toegerust om het presidentschap van Barack Obama geloofwaardigheid te geven als het ging om internationaal beleid. Daarnaast is Joe Biden een blue collar guy, een man van het werkende volk. Biden kon traditioneel op de steun van vakbonden rekenen, een belangrijke doelgroep voor Democraten, en zorgde voor de nodige ballans ten opzichte van de elitaire Barack Obama. Niet zozeer de politieke kwaliteiten maar zijn electorale mogelijkheden waren doorslaggevend in de keuze voor Joe Biden.
Vakbonden
Inmiddels is van die motieven weinig meer over. Obama heeft zelf voldoende geloofwaardigheid opgebouwd als het gaat om buitenlands beleid, juist daarin heeft hij zijn grootste successen geboekt, en Biden is nauwelijks in staat gebleken om de vakbonden dicht bij zich te houden. In de poging om het politieke midden te bereiken heeft Obama de activistische linker vleugel van de Democratische partij van zich vervreemd en Joe Biden heeft dat niet kunnen voorkomen. Zozeer is dat een probleem, dat Obama op zoek moet naar nieuwe manieren om de Democratic base weer te inspireren om een grassroots movement te vormen zoals in 2008.
Een mogelijke manier om tot hernieuwd activisme te komen is om iemand aan het stembiljet toe te voegen die nog wel warme gevoelens los maakt bij fanatieke Democraten. Joe Biden zou dus vervangen kunnen worden als beoogd vice-president en Hillary Clinton lijkt de aangewezen persoon om promotie te maken. Zij is nog altijd ongekend populair bij de Democratische achterban en vakbonden en ze zou volgens recente peilingen zelfs als presidentskandidate een betere kans maken dan Barack Obama. Haar benoeming als running mate zou in ieder geval opmerkelijk genoeg zijn om veel aandacht te krijgen, het politieke debat te domineren en vervolgens een groep Democraten warm te laten draaien om van deur tot deur te gaan om zieltjes te winnen. Het zal president Obama niet makkelijk afgaan om Joe Biden te laten vallen, maar het lijkt er steeds meer op dat hij Hillary Clinton nodig gaat hebben om aan een tweede termijn te komen.
Adriaan Andringa zal tot de presidentsverkiezingen in 2012 regelmatig verslag doen van het Amerikaanse politieke schouwspel.
