De Toko kent geen geheimen meer. Doorgesnoven dispuutsgenoten, hoeren en ontgroeningen: Philip Huff heeft een boekje open gedaan over het reilen en zeilen op het A.S.C./A.V.S.V. Daarbij heeft de hoofdpersoon/schrijver natuurlijk geen keus, dan de grote, knorrige doodzonde: het beschrijven van mores. Waardoor voor elke burger/knor/spoorstudent vanaf 19 januari, als zijn roman Niemand in de stad verschijnt bij uitgeverij De Bezige Bij, weet hoe mooi, belangrijk, duur en geil het lidmaatschap is. De eerste zeventig pagina’s hebben veel weg van de eerste afleveringen van Feuten, maar het wordt pas echt boeiend wanneer hij vreemdgaat met het lekkerste wijf van de Warmoesstraat.
Beweegt dat de schrijver om poëtische lofzangen over de flamoes te schrijven of James Worthy uit te hangen? Helaas niet: “Ik droomde over Karen. Over haar mond. Mijn lul is hard.”
Naast seksscènes met de verbeeldingskracht van een conducteur wordt de lezer te pas en te onpas op de hoogte gehouden van de maagklachten van Philip. We geloven dat hij irreëel hard zuipt en dat met de nodige klachten gepaard gaat – sterker nog: dat weten we. Waarom de lezer daar mee verveeld moet worden is niet alleen een raadsel, maar ook wat onkies.
Toegegeven, het verhaal leest heerlijk weg en er zit voldoende vaart in. Er is weinig mis met het verhaal. De tegenovergestelde huisgenoten, Matt de player die vreemdgaat bij de vleet en Jacob, de intellectueel waar je maar geen hoogte van krijgt, boeien. Daarbij bevat het boek behalve een dode, ook de laatste rage: de pretend-student. De pretend-student pretendeert te studeren, maar staat niet ingeschreven voor een studie of cursus. Zodra de fictieve afstudeerdatum verstreken is, heeft hij het thuisfront, huis en vrienden heel wat uit te leggen. Daarmee geeft Niemand in de stad een aardig beeld van de wereld van de huidige student, die naast zijn bijbaan, studie, studentenhuis en andere vriendenkringen naar wellust paart en proost.
Geschikt voor elk sociologisch onderzoek naar de belevingswereld van de huidige student, maar vooral voor op het strand of de voorgaande dan wel aansluitende vlieg-, bus- of treinreis.
Philip Huff, Niemand in de stad, De Bezige Bij.
