Een zekere Martien Pennings schreef afgelopen week een artikel over… Over wat eigenlijk? Hij wenste hoe dan ook GroenLinks-politici dood. PVV-senator Marcel de Graaff had begrip voor Pennings, GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi wil zelfs met hem in debat. Bas Paternotte vindt dat onzin. Je moet niet in debat gaan met gekken, daar moet je de politie op afsturen. En vervolgens behandelen.
Afgelopen zondag wijdde ik een stukje aan een erg naar verhaal. Ik ga het niet allemaal herhalen, lees het maar. Qua de aanstichter van dit alles – Martien Pennings – heb ik gisteren even rond gebeld. De man is in de zestig, oud-PvdA-lid en woont ergens in Amsterdam-Oost. Ik zie een wat eenzame figuur voor mij op een zolderkamer, driftig tikkend op zijn toetsenbord, zijn vermoedelijk psychotische haat de wereld insturend. PVV-senator Marcel de Graaff nam het echter voor hem op.
Zorgwekkende reactie van de PVV-politicus. Waar hij namelijk volledig aan voorbijgaat is dat zijn eigen partijleider Geert Wilders dagelijks met deze shit te maken heeft. Bedreigingen, geweldsfantasieën en wat dies meer zij. Geert Wilders kan zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst naar de supermarkt is geweest. Vanwege dit soort artikelen..
Gestoorde geweldsfantasie
Maar De Graaff ziet ‘frustratie, woede en wanhoop’ en heeft het over ‘Gutmenschen’ die ‘ontkennen wat uit naam van Allah gebeurt’. Nog opmerkelijker is dat De Graaff GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi aan zijn zijde vindt. Dibi vindt een gesprek met Pennings ‘waardevol’. Wat zou er waardevol kunnen zijn aan een gesprek met een opruier, hater en bedreiger als Martien Pennings? Dibi’s oude baas Femke Halsema was het met mij eens. “Ben blij dat jij het zegt. Absurd: als beloning voor gestoorde geweldsfantasie mag ie in debat.”
De vraag is nu of die opmerking van Dibi jeugdige overmoed is of dat hij het echt meent. In debat gaan met een type als Pennings lijkt op appeasement (Jaja, dat is een Godwin). Zoals hierboven beschreven: ik acht de kans klein dat Pennings inderdaad naar een wapen grijpt. Een oude zielige man achter een toetsenbord, meer is hij niet vermoedelijk. Maar hij wordt wel gelezen. Gisterenmiddag verscheen een comment op de website van mijn opdrachtgever HP/De Tijd, we hebben die inmiddels verwijderd. Maar what has been seen, can’t be unseen. De Breiviks zijn onder ons. De woorden van Pennings doen er toe en dat is zorgelijk.
Niet debatteren met doodwensers
Types als die Martien Pennings, de mensen die zijn denkbeelden delen, dienen keihard te worden aangepakt door Justitie. Politici zoals De Graaff die deze denkbeelden goedpraten zijn geen knip voor de neus waard. En ook Tofik Dibi moet niet in debat willen met deze figuur. Die Pennings is – vermoedelijk, maar zeg nooit nooit – geen Breivik. Maar anderen lezen zijn verhalen wél en stemmen ermee in. Het stemt wel hoopvol dat GroenLinks, Dibi wist dat vermoedelijk niet toen hij zijn tweet plaatste, melding heeft gemaakt – conform het protocol in dit soort zaken – van het artikel van Pennings bij het Team Bedreigde Politici van het korps Haaglanden. En terecht.
Laat ons niet buigen voor terreur, ook al is het op papier, internet of in een tweet. Laat ons vooral niet in debat gaan met mensen als Martien Pennings. Appeasement werkt niet. Aangifte wel, en in dit geval lijkt een psychiatrische behandeling mij ook raadzaam. Het doodwensen van politici (al dan niet in ruste) is wat mij betreft volstrekt onacceptabel, ongeacht of ze nou Jolande Sap of Geert Wilders heten. This shit will not stand. Tofik Dibi en Marcel de Graaff zouden beter moeten weten. Pim Fortuyn en Theo van Gogh kijken over hun schouders mee.
