Met een productiviteit zo groot als die van Peter Broderick zou je verwachten dat hij op den duur ergens tegen een muur op gaat lopen. Het eind van zijn creativiteit of het moment dat de productiviteit de kwaliteit de nek omdraait liggen dreigend op de loer. Vooralsnog lijkt de muzikant en componist echter niet te stoppen, dat er maanden voorbijgaan dat er een release uitkomt waar hij niet – zijdelings – bij betrokken is, zijn eerder unicum fan regel. Eerder dit jaar lag het internet-conceptalbum www.itstartshear.com al in de schappen, nauwelijks een half jaar verder komt hij al met de opvolger These Walls Of Mine. De multi-instrumentale sessie muzikant is daarmee definitief uitgegroeid tot een modern componist die met elke plaat weer opnieuw weet te verrassen. Nu met ‘sample collages’ rond gesproken woord, voorgelezen e-mails, fragmenten van zijn leven op en langs de weg of juist opgesloten binnen de muren van zijn eigen kamer of studio.
Een album waarop Broderick tekst, ongeacht wat voor tekst, leven en kleur geeft door er muziek aan toe te voegen. Een idee dat Broderick het beste onderschrijft met de twee titeltracks, These Walls Of Mine I en II. In de eerste beperkt Broderick zich tot het voorlezen van de tekst die hij die avond op papier heeft gezet. Tekst om op muziek te zetten, zoals dat vervolgens in II ook gebeurt. Droge woorden worden een gedreven rap over een galmende cello, sample en drumcomputer hiphop collage. Op These Walls Of Mine speelt Broderick met het woord, de stem en de waarde van deze twee in de muziek.
Heengaan van de kat
Woorden verworden tot een onverstaanbare kakofonie door gestapelde en echoënde samples van zijn stem en bouwen zo de basis voor chaingang blues, gospelnummer of een meeslepende soul. De meest basale zaken, genomen uit mails of van conversaties in de sociale media, worden in de tien nummers verlost van het urbane. Na www.itstartshear.com neemt Broderick daarmee wederom een prachtige conceptplaat af, waarop de mail van Vader Broderick aangaande het heengaan van de kat Freyr het hoogtepunt is. Een kat die in Broderick’s bed zeek, zo weten wij dankzij deze plaat, maar toch intens geliefd was. Zijn negende soloplaat, tussen soundtracks, werk met Efterklang en verschillende gastrollen bij anderen in opgenomen, fijn tussen zijn eigen vier muren. Alleen dat al is een indrukwekkende prestatie voor deze 25 jaar jonge componist en muzikant die nog lang niet tegen de muren of grenzen van zijn kunnen is opgelopen.
