Ja zeker Sander, de uitspraken van Geert Wilders in Hard Talk kan je best racistisch noemen. Ik kan nog wel tien andere uitspraken van Wilders bedenken waarop ik hetzelfde label zou kunnen plakken. Ook gaan een aantal van zijn voorstellen tegen onze grondrechten in, denk bijvoorbeeld eens aan de kopvoddentaks. Dat ik dit allemaal laakbaar vind, heb ik in het vorige artikel maar weggelaten omdat ik aannam dat iedereen wel begrijpt dat iemand die lid is van de PvdA een fel tegenstander is van de ideeën van de PVV. Dat was blijkbaar een verkeerde inschatting.
Maar goed, terug naar de kern. De vraag die voor ons ligt, is niet of de oplossingen van Geert Wilders slecht zijn. Ik denk dat we daar wel uit zijn. De vraag die voor ons ligt, is hoe het komt dat een groot deel van Nederland zegt op een partij met dergelijke standpunten te gaan stemmen en wat we daarmee doen. Een discussie over de vraag of de oplossingen van Wilders heel slecht of heel heel heel slecht zijn, is daarom volslagen zinloos. Evenals het blijven hangen in de constateringen die daarop volgen. Daarnaast is Wilders zelf niet het probleem.
Fail
Wie of wat is dan wel het probleem? Het grootste probleem is dat de gevestigde politici, opiniemakers en intellectuelen decennia lang collectief hebben gefaald. De multiculturele samenleving werd verheerlijkt, de globalisering toegejuicht en na de val van de muur werd het kapitalisme kritiekloos omarmd.
De beelden die werden geschetst, klopten niet met de realiteit van alledag. De komst van grote groepen immigranten bleek door autochtonen ervaren te worden als een uiterst pijnlijk proces, dat kan lijden tot gevoel van ontheemding. Vervolgens zag men ook nog dat een deel van de 2de en 3de generatie nieuwe Nederlanders buurten onleefbaar maakten. Globalisering leidde tot een verplaatsing van ongeschoolde arbeid naar lage lonenlanden. En terwijl men zag dat de eigen baan onzeker werd, was in de krant te lezen dat bonussen van topbankiers elk jaar weer verdubbelden.
Doordat de gevestigde orde jarenlang heeft gefaald de problemen van de midden- en onderklasse te erkennen, hebben Fortuyn en Wilders het politieke licht gezien. Met name Wilders kwam met extreme oplossingen.
Zoals ik in het vorige artikel al aangaf, heb ik de afgelopen jaren regelmatig met de PvdA campagnegevoerd in moeilijke wijken waar Wilders onder autochtonen populair is. De belangrijkste constatering was dat deze mensen vaak aangaven dat je niet zomaar alle buitenlanders het land uit kan zetten en met een kopvoddentaks niks oplost. Ze zouden op Wilders gaan stemmen omdat ze gevestigde partijen, waaronder ook mijn PvdA, “godverdomme spuugzat” waren.
Racist
En nu? Zoals eerder aangegeven is Wilders uit de moederschoot van de falende elite komen kruipen. En wat is hierop het antwoord? Blijven we van de daken schreeuwen dat het allemaal wel meevalt met de multiculturele samenleving? Blijven we de globalisering te vuur en te zwaard verdedigen? Blijven we academische discussies op vierkante meter voeren over de vraag of Wilders een racist is? En als we dat vinden, blijven we dat dan tot in het oneindige herhalen onder het motto frapper toujours?
Miskend
Mijn antwoord zou zijn: nee, nee en nog eens nee. Het probleem is namelijk niet dat PVV stemmers niet door zouden hebben dat vele oplossingen van Wilders niet deugen. Het probleem ligt hem in feit dat men zich miskend voelt. Miskend door de gevestigde politiek, met mijn PvdA voorop. We kunnen wel doorgaan met het verdedigen van de stokpaardjes van de elite en allerlei juiste constateringen over Wilders maken tot we een ons wegen, maar daarmee is die miskenning niet weg. Daarmee voeden we het alleen.
Miskenning moet omgezet worden in erkenning. Erkenning voor alle grote en kleine problemen die vele Nederlanders elke dag tegenkomen. Geen napraterij, maar inlevingsvermogen. Pas als de PvdA en alle andere gestaalde politieke en maatschappelijke kaders hier op een geloofwaardige manier toe instaat zijn, verdwijnt de legitimiteit van de PVV.
