In Zwitserland, het land van zwart geld en bankgeheim, van Verenigde Naties en Rode Kruis, willen ze geen minaretten meer bouwen. Blijkbaar is het gedachtegoed van de theocratische Calvijn nog niet uitgewerkt. Vrijheid van meningsuiting in de kunsten, het is erg moeilijk. Zeker voor partijen die zeggen vrijheid beweren na te streven.
Architectuur is een kunstvorm. Rem Koolhaas is Neerlands meest bejubelde kunstenaar, je struikelt over de nationale en gemeentelijke monumenten. Weliswaar is niet alle architectuur hoge kunst, maar het gaat om het principe. In de literatuur is er Hugo Claus en er is Kluun. In de architectuur is er de Hagia Sophia en er zijn Vinexwijken. Iets bouwen is dus net zo’n kunstvorm als bijvoorbeeld een theaterstuk over de vrouw van Mohammed. Of beeldende kunst met foto’s van een homoseksuele profeet. Mensen die voorstander zijn van een minaretverbod zijn dus tegen de vrijheid van meningsuiting.
Des te vreemder dus dat de PVV en haar fellow-travellers voor het verbod zijn. In eerdere kwesties was het de PVV die opkwam voor de vrijheid van de kunstenaar. Natuurlijk kun je een hekel hebben aan minaretten. Net zoals je een hekel kan hebben aan jazz, aan Bach, aan Kane of aan de Stopera. Maar dat maakt nog niet dat je het zou moeten verbieden. en verbod op minaretten is niet alleen simpel moslim pesten, het is vooral een verbod op de vrijheid van meningsuiting. Alleen daarom al is het een ridicuul plan.
