Met steeds meer binnenpret zie ik De Telegraaf het deeg kneden waarvan straks het WNL-brood gebakken moet worden. Ik zie precies voor me hoe het gegaan kan zijn. Sjuul Paradijs en zijn mannen hebben zich maanden geleden al regelmatig teruggetrokken op de hei om te brainstormen over doelgroep, strategie en boodschap van ‘hun’ nieuwe zendgemachtigde. De doelgroep leek voor de hand te liggen: De Telegraaf-lezers. Maar toen ontstond een nieuwe discussie. Wie waren dat eigenlijk, die Telegraaf-lezers? Rechts, oké. Maar betekende dat extreem rechts, gematigd rechts, opportunistisch rechts of rechts uit protest? En er zaten toch ook hopen sensatiezoekers zonder uitgesproken politieke kleur onder de lezers. En zelfs opportunistische linkse lezers lazen mee, al was het maar voor de scoops. Dus dan maar mikken op een even breed als anoniem rechts gevoel van onvrede. Altijd raak.
Maar nu het volgende probleem: hoe oud is die rechtse vergaarbak, want dat is belangrijk voor de strategie en de boodschap. De aan Churchill toegeschreven uitspraak: ‘als je op je twintigste niet links bent heb je geen hart, maar als je op je dertigste nog steeds links bent heb je geen hersens’ gaat niet meer op. Vandaag de dag hebben veel mensen die in de hippietijd groot werden, nog steeds linksige ideeën, terwijl juist de jongeren met rechtse sympathieën te koop lopen. En toen kwam Sjuul met die briljante vondst. ‘Jongens’ zei hij, ‘laten we het pragmatisch bekijken. De jongeren kunnen we wel vergeten, die hebben genoeg tv-aanbod. Bij de middelbaren hebben we stevige concurrentie van de Avro, Tros en de steeds meer naar rechts oprukkende confessionele omroepen.
MAX
‘Maar……’ en zijn gesprekspartners voelden zich op slag losers omdat zij zelf niet met het idee waren gekomen: ‘Maar omroep Max kunnen we makkelijk onderuit schoffelen!’ En na eenstemmige bijval deed hij zijn strategie met inzet van De Telegraaf uit de doeken. ‘Al ruim voor de kerst beginnen we de ouderen te paaien, dat is hét seizoen ervoor. Al die eenzame, naar aandacht en begrip snakkende oudjes krijgen in onze krant karrenvrachten liefde en genegenheid. Het mag ze aan niks ontbreken, horen jullie dat?!’ En hij pakte een Kleenex voor zijn eigen ontroering. ‘Moet je eens opletten hoe groot we straks in september 2010 van start gaan.’
Zo gezegd zo gedaan. Na al wekenlang de ouderen gekieteld te hebben, opent De Telegraaf op dinsdag 13 december 2009 met: ‘U heeft ons groot gemaakt’. En als chapeau: Premier opent Telegraafactie voor ouderen. Daarnaast een blije foto van onze premier, Willeke Alberti en haar moeder. Via een klein inzetje wordt ons gevraagd naar omroep Max te kijken, die lunches en diners voor alleenstaanden verzorgt. Een judaskus?
