Ik haat aso-rokers. Met een passie zelfs. Ik heb het hier niet over de reguliere verslaafde fan van Nico en Tine. Dat zijn slechts mensen met iets te weinig ruggengraat die zich verschuilen achter smoesjes als: ‘Ik kan zo stoppen als ik dat wil’ of ‘Ik ga toch wel dood, dan maar wat eerder’.
Voor dat ik verder ga, zal ik die twee ‘argumenten’ even afserveren. Als je zo kan stoppen waarom doe je het dan niet? Omdat het lekker is? Is het lekker om met gierende blaasbalgen het equivalent van een emmer teer op te rochelen bij het opstaan? Is het lekker dat je handen beginnen te trillen als je niet op gezette tijden je dosis krijgt? Nee, mevrouw of meneer: u is een junk. Een nog enigszins maatschappelijk geaccepteerde junk, maar ga het niet mooier maken dan het is. Ik hoor u protesteren achter uw toetsenbord en u bent reeds een venijnige repliek aan het tikken. Voordat u dat doet, stelt u zichzelf eens de volgende vraag: ‘Hoe voelde ik mij ooit op een zondagochtend toen ik wilde roken en er achter kwam dat ik geen peuk meer in huis had en wat deed ik vervolgens in mijn zwetende, blinde paniek?’ Ik verwed er mijn linkerhand om dat u minstens een half uur door weer en wind bent gegaan om bij een snackbar of pompstation een pak peuken te scoren. En ja, u gaat wellicht eerder dood. Weet u ook op wat voor manier? Rochelend en stikkend in uw eigen slijm terwijl u kunstmatig wordt beademd door een ijzeren long. Het is net alsof je continue aan het verdrinken bent. Prettig vooruitzicht, is het niet?
Ex-roker
Ik ben zelf een ex-roker en de algemene opvatting dat deze de ergste tegenstanders van het roken zijn, gaat in mijn geval slechts ten dele op. Zelfs toen ik nog rookte zorgde ik er voor dat anderen geen last hadden van mijn verslaving. Met u, de reguliere roker, kan ik nog door één deur. U gaat tenminste nog even op een plek waar u kunt, of mag, roken. Of u vraagt beleefd of ik er bezwaar tegen heb dat u uw verslaving voed.
Aso-roker
Maar wat is dan een aso-roker? Dat zijn die mensen te lui zijn om even naar de rookruimte of buiten te lopen om een peuk op te steken. Dat zijn die mensen die met slappe excuses als het achteruit gaan van de omzet het rookverbod proberen te omzeilen. Dat zijn de mensen die, toen ze hoorden dat er niet meer gecontroleerd werd, meteen weer de asbakken op de toog zetten in hun kroeg. Dat zijn de mensen die tijdens een concert naast je een peuk opsteken omdat de beveiliging toch niet bij ze kan komen. Stuk voor stuk nare egoïsten die vinden dat jij hun verslaving en de uitwassen daarvan op de koop toe moet nemen. Dampen maar en fuck de niet-rokers. Het is net zoiets als midden op de dansvloer een flinke bolus gaan zitten draaien. Als je die behoefte hebt doe je dat ook op een plek die daarvoor bedoeld en gemaakt is?
Ik zeg het nog één keer: er is een rookverbod in de horeca. Of dat er op de juiste gronden is gekomen doet er niet toe. Het is er nou eenmaal. Als je het niet eens bent met de besluitvorming, vorm je een Rookpartij en zorgt er op democratische wijze voor dat het wordt teruggedraaid. En als dat je niet bevalt kun je als aso-roker altijd nog permanent vertrekken naar een verre bestemming, waar je overal nog volop mag roken. De vulkaan Etna bijvoorbeeld.
