Michael Schumacher keert terug in de Formule 1. Een van de redenen dat ik minder naar Formule 1 ben gaan kijken, is Schumacher. Nu weet ik ook wel dat hij al een aantal jaren niet meer actief is, maar toch is hij wellicht de grootste reden voor mijn gebrek aan plezier in de sport. Ik had namelijk een gruwelijke hekel aan de beste man. Dat heeft niks met zijn nationaliteit te maken, wil ik even benadrukken, maar meer aan die blik in zijn ogen. Dat irritante, dat arrogante. Zum kotzen.
Schumacher vs. Villeneuve
De afkeer tegen Schumi ontstond na het incident met Jacques Villeneuve in 1997 op het circuit van Jerez. Voor aanvang van de race stond Schumacher eerste in de strijd om het Wereldkampioenschap, een punt voor Villeneuve. Tijdens de race lag laatstgenoemde vlak achter Schumacher, en in ronde 48 haalde Villeneuve Schumacher in in de zogenaamde Dry Sack bocht door later te remmen. Villeneuve had de binnenkant van de bocht en dus het voordeel. Op dat moment knapte er iets bij Schumi, want tegen de natuurlijk verhouding van naar links sturen in, trok hij zijn stuur naar rechts. Gevolg: Schumacher’s bolide was dusdanig beschadigd dat hij de race niet kon uitrijden. Villeneuve reed zijn Williams als derde over de finish en won daarmee het kampioenschap.
Kamikaze
De media vielen meteen over Schumacher heen, na het incident. Zelfs de Duitse media. De Frankfurter Allgemeine noemde de actie ‘een kamikaze zonder eer’. Schumacher zelf ontkende dat hij de botsing bewust had bedoeld, terwijl heel de racewereld het tegendeel zei en bewees.
Sportman
Het was niet zo zeer de laffe daad waardoor ik Schumacher niet meer mocht, maar meer zijn ontkennende reactie. Weer die blik in zijn ogen. Zo irritant, zo arrogant. In mijn ogen moest hij toen geschorst worden voor onbepaalde tijd voor deze zeer onsportieve actie. Maar dat gebeurde niet. Schumacher mocht blijven rijden en de jaren er na maakten hij en Mika Häkkinen de dienst uit. En nu keert Schumacher terug met ingang van komend seizoen. Nog steeds mag ik hem niet, maar toch. Ondanks al zijn onhebbelijkheden heeft hij vaak aangetoond ook een goed coureur te zijn. Want dat is hij gewoon. Een winnaar, een vechter. Hoe irritant dan ook.
CC-Foto: Gunnar Richter
