Het CDA wil growshops verbieden. De christen-democraten zullen het niet geloven, maar de georganiseerde criminaliteit vindt dit voorstel uitstekend.
Growshops bedienen vooral kleine kwekers. Wie een zolder of kinderkamer over heeft of een schuurtje in de achtertuin en daar een aantal planten wil neerzetten kan bij de growshop terecht voor plantenbakken, lampen, luchtfilters en voer. Op bescheiden schaal kweken kan jaarlijks enkele duizenden euro’s extra inkomsten opleveren. Wie zijn stroom netjes betaalt, kan dit lang tijd ongemerkt volhouden. Sommige growshops bemiddelen stiekem ook in de afname door coffeeshops. Een schimmige kant van een branche die het logische gevolg is van het gedoogbeleid.
Nek omdraaien
Het CDA wil deze sector de nek omdraaien. Thuiskwekers zijn soms slordig bij de aanleg van hun binnentuin, waardoor er wel eens brand uitbreekt in een woonwijk. Bovendien worden growshops geassocieerd met illegaliteit en daarom niet gezien als aanwinst voor een wijk of winkelstraat. In de ogen van velen zijn het pleisterplaatsen van criminelen. Het klinkt dus verstandig om in te grijpen. Toch zou de politiek een fout begaan als het de growshops verbiedt.
De kleine kwekers zijn goed voor een zeer fors deel van de teelt in Nederland. Wat zij kweken komt vooral bij de Nederlandse coffeeshops terecht. Als het hen moeilijk wordt gemaakt, is dat geweldig voor de grote kwekers, de échte georganiseerde (en vaak gewelddadige) misdaad. Het aanbod neemt dan namelijk drastisch af zodat de prijs navenant zal stijgen. Bovendien kunnen zij dan meer grip krijgen op de coffeeshops, die immers afhankelijker worden van de criminele toeleveranciers als de kleine thuiskwekers wegvallen. Zelf hebben de grote kwekers geen enkele last van de sluiting van growshops, want zij mijden die als de pest. Zij halen hun grond bij het tuincentrum, hun landbouwplastic bij de groothandel, hun lampen uit Polen of laten ze stelen in het Westland. Ze betrekken hun materiaal op onverdachte plekken en gaan in geen geval met busjes heen en weer rijden tussen de growshop en hun grote kwekerijen. Dan zou oom agent er maar achteraan hoeven te rijden.
Brandveilige kweekkasten
Drastische legalisering of opheffing van de scheiding softdrugs-harddrugs is in Nederland beiden geen reële optie, gezien de politieke verhoudingen. We zullen dus nog wel een tijd door rommelen met een vorm van gedoogbeleid. Daarbinnen is echter wel degelijk een mogelijkheid voor de politiek om de georganiseerde criminaliteit een serieuze slag toe te brengen: het zou de markt de andere kant op moeten duwen, richting kleinschaligheid. Sta de kweek van twee of drie vierkant meter toe. Zorg voor gecertificeerde growshops. Introduceer een keurmerk voor brandveilige kweekkasten zodat het gevreesde brandgevaar niet groter zal zijn dan bij mensen met een terrarium. Sta toe dat mensen bescheiden hoeveelheden aanbieden bij de coffeeshops. En ten slotte: verhoog de straffen voor grootschalige wietteelt en -handel. Voor de grote kwekers wordt de wietteelt op deze manier onrendabel. Bovendien kunnen alle opsporingsmiddelen dan worden gericht op die paar grote jongens die het toch nog zullen proberen, bijvoorbeeld voor de export.
Ik verwacht niet dat het CDA dit idee zal omarmen, want daar leeft nog altijd de illusie dat het roken van wiet via strenge wetten en treiterbeleid uiteindelijk kan worden uitgeroeid. Maar voor de meer realistische partijen zou het stimuleren van kleinschaligheid een serieuze optie moeten zijn.
Barry Smit is freelance publicist.
