‘Sta je op de site van de Gay Krant? Dat levert je tientallen extra stemmen op’. De goedbedoelde tip kwam van een partijbestuurder, toen ik vier jaar geleden op de lijst stond voor de VVD in Amsterdam Oud Zuid. De beste manier om met voorkeursstemmen in de raad te komen was om publiekelijk te laten zien dat homo’s hun ‘roze stem’ bij mij kwijt konden en dat hun homoseksuele belangen bij mij in goede handen zijn. De Gay Krant bood er een platform voor. Vier jaar later is dat weer zo: alle lokale roze politici van Nederland kunnen er hun homostandpunten kwijt.
Dit initiatief biedt een interessant inkijkje in de belevingswereld van homoseksuele raadsleden. Deze is inhoudsloos. Ido Verhagen (PvdA Amsterdam Centrum) stelt dat ‘hoe hoger de gay-factor, des te leuker de stad’. Rob Dijkslag (D66 Alkmaar) wil dat het Alkmaarse homouitgaansleven weer op de kaart komt en Gerard van den Akker (Capels Belang) klaagt dat er nog maar één homosauna is in Rotterdam. Rogier Dikker (D66 Doetinchem) vindt het verheugend dat ongeveer de helft van zijn lijst van homoseksuele huize is.
Ziek, zwak en misselijk
De aanstaande roze gemeenteraadsleden blijken het eens dat homo’s ziek, zwak en misselijk zijn. Arjan Vroegh (GroenLinks Midden Drenthe) kent nog geen vijf homo’s in zijn gemeente, terwijl er 1500 moeten zijn: ‘nee, als homo wonen in een kleine plaats is niet altijd makkelijker dan in de grote anonieme stad’. Maar ook in Rotterdam veel ellende: Ben Groos (Leefbaar Rotterdam) zegt dat veel ‘hetero’-ambtenaren een andere kijk op ’de scene’ hebben dan homo’s. René Hagenaars (VVD Bergen op Zoom) klaagt over voorlichting op scholen en Hans Mekenkamp (Leefbaar Almelo) zegt dat mensen die het moeilijk hebben geholpen moeten worden. Zo ook homo’s.
Er zijn drie oplossingen waar vrijwel iedereen voor strijdt. Ten eerste homo-evenementen: Jeroen van Dijken (VVD Den Haag) wil een jaarlijks terugkerend ‘roze evenement’ om de zichtbaarheid van homo’s te vergroten. Ten tweede moet er meer educatie en voorlichting komen. Zo klaagt Axel Boomgaars (GroenLinks Amstelveen) dat ook in Amstelveen vooroordelen over homo’s bestaan die met voorlichting kunnen worden bestreden. Ten derde is meer politie-optreden nodig: Mark Wiggers (TON Almere) heeft als doel dat ‘alle homo’s zich veilig voelen en zichtbaar moeten zijn’.
Nietszeggende eensgezindheid
Tja. Alle partijen willen meer tolerantie, meer educatie, meer politieoptreden en meer zichtbaarheid. Hoe is het toch mogelijk dat als alle partijen deze mening hebben, deze utopische situatie nog niet is bereikt? Waarom meldt Paul-Jan Kuijper (D66 Delft) dan dat hij ‘een actief homo-emancipatiebeleid’ regelde, om vervolgens te zeggen dat het niet echt slaagde? Waarom wil Wytze Schouten (GroenLinks Amsterdam Zuid) minimaal 10% van zijn raadswerk besteden aan ‘roze onderwerpen’ als alle partijen allang vonden dat homo’s bescherming én zichtbaarheid verdienen?
Het antwoord is eenvoudig: de politiek gaat hier helemaal niet over. Veiligheid is belangrijk voor iedereen, niet alleen voor homo’s. De politie erkent dat. Scholen bepalen zelf hun lesinhoud en als er al regels over homovoorlichting komen, komen ze niet van de gemeente. En zichtbaarheid: daar gaan homo’s zelf over. Met andere woorden: roze kandidaten roepen wel dat ze veel voor homo’s doen, maar ze kunnen geen resultaten boeken. Maar dat geeft niks: als je homo’s bang maakt voor toenemende intolerantie, maar daar tegelijk niets aan kunt doen, heb je over vier jaar weer hetzelfde argument om extra voorkeursstemmen binnen te halen. Waar zou al dat politiek cynisme toch vandaan komen?
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie. Na avonturen bij D66 en VVD is hij principieel partijloos (www.chrisaalberts.nl).
