Kijk, schaatsen was een sport van meeschrijven. Lijst op schoot en potlood in de hand. Die opent met een hoge vijfentwintig, pakt een ronde in een lage zevenentwintig, neemt de een-na-laatste ronde in een hoge zevenentwintig om te finishen met een dertiger. Daarna begon het kijken. Want zo’n lage zevenentwintig in de eerste volle ronde is leuk, maar hoe zit het met het verval van de tegenstander in de volgende rit? Hoe staan de knieën? Hoog? Laag? Schaatst hij kort? Of lang? Houdt de favoriet nog tijd over in de laatste ronde? Wint de favoriet? Al dat jargon mag de prullenbak in. Want nu is er De Streep. En die doet dingen.
De Streep is een projectie van de snelste tijd in de vorm van een rechte lijn die dwars over de baan raast. In feite ziet de kijker de snelste schaatser altijd op het ijs. Dat maakt de hele boel een stuk spannender. Want De Streep is onverbiddelijk. De Streep raast altijd door. Is de snelste tijd eenmaal neergezet dan houdt De Streep die vast. Want De Streep is de snelste tijd. Komt er een nieuwe snelste tijd dan wordt De Streep automatisch die nieuwe snelste tijd. Daar is het De Streep voor.
De Streep is niet de hele race zichtbaar. Pas bij de laatste paar ronden verschijnt het ding op het rechte eind, om een stuk mee te gaan in de bocht. Daardoor ziet de kijker hoeveel de dienstdoende schaatser voor- of achterligt op het rechte stuk en verliest in een bocht. Om de volgende ronde na een binnenbocht voor De Streep op het rechte eind te komen.
Een nieuw fenomeen doet zich voor. Fanatieke kijkers gooien hun schema’s aan de kant en schrijven niet meer mee. Ze letten op De Streep. Moedigen De Streep aan als die voor de snelste tijd van hun favoriet staat. Of de mensen wensen De Streep het graf in, als die voor de snelste tijd van de tegenstander staat. Men schreeuwt tegen De Streep. Roept naar de schaatser dat De Streep hen op de hielen zit. Of dat ze harder moeten omdat het nog maar een klein stukje is tot De Streep.
De Streep is dus een fraaie innovatie in de registratie van het schaatsen. Samen met de perfecte regie maakt dat het Olympisch toernooi boeiend om te volgen. Alsof de schaatsers in de kamer zitten deelt de kijker alles. Toch kan het nog beter. Want straks wordt De Streep vervangen door de schaatser die de tijd van De Streep bepaalde. En dan staan er ineens drie schaatsers in de baan. Twee echte en een virtuele. Dat zou wat zijn.
