‘Samenwerking JA – superstaat NEE’. Met die leus probeerde de ChristenUnie een jaar geleden stemmen te winnen voor het Europees Parlement. De Europese Unie moest geen alles omvattend systeem worden, zo probeerden Rouvoet en de zijnen kiezers voor zich te winnen op de anti-Europese golf van Wilders . Het is dan ook verbazingwekkend dat het juist de ChristenUnie is die een burgerinitiatief wil gebruiken om de zondagsrust door de strot van alle Europeanen te duwen.
Zondagsrust
Europa moet dichterbij de burgers komen te staan en het burgerinitiatief zou daar het aangewezen middel voor zijn. Ook voor de Tweede Kamer bestaat die mogelijkheid sinds enige tijd. Wie genoeg handtekeningen verzamelt, kan een onderwerp op de politieke agenda plaatsen. Voorlopig heeft het nog weinig effect gehad, maar het is het proberen waard. Een miljoen handtekeningen en uw wetsvoorstel wordt besproken in Brussel. Dat is een van de verworvenheden van het verdrag van Lissabon.
Al enige tijd proberen brave Christenen de zondagsrust weer in Nederland af te dwingen. Tijdens de recente verkiezingen voor de gemeenteraad stond het onderwerp in veel plaatsen ter discussie; liberalen van onder meer VVD en D66 wilden de koopzondag beschermen terwijl de Godvrezende politici van CDA, ChristenUnie en SGP u liever in de kerk dan in de koopgoot zien. Een legitiem standpunt natuurlijk, maar aangezien deze partijen nauwelijks stemmen pakken in grote steden zijn ze er niet in geslaagd hun moraliserende agenda aan u op te dringen.
Relevantie
Daarin moest dus verandering komen, aldus de ChristenUnie. Onder leiding van Duitse Christenen komt er nu een Europees burgerinitiatief, en het moet niet moeilijk zijn om met wat handtekeningen van failliete Griekse Orthodoxen en Spaanse katholieke kindervrienden de zondagsrust op de agenda te krijgen. En elke dag dat in het liberale Nederland economische activiteit aan banden kan worden gelegd, is uiteraard in het belang van al die Europese landen die nagenoeg bankroet zijn en toevallig ook katholiek. Ineens is die superstaat niet relevant. Als het zo uitkomt zijn de Christenen best bereid om alle soevereiniteit af te staan aan Brussel. Als het gaat om abortus, euthanasie of de koopzondag, mag Europa best alles voor ons beslissen. Tenminste, als Europa zich dan wel als droit divin opwerpt als vertegenwoordiging van de Ultieme Kindervriend in de Wolken. Samenwerking ja, Christenstaat nee!
