Desi Bouterse won de verkiezingen in Suriname deze week. De reactie vanuit Nederland was te verwachten. Er kwam een gigantische bak stront vanuit het polderlandje deze kant op, om liefst over het hoofd van de ex-legerleider te gieten. Maxime Verhagen nam de koppositie. Wat een voorspelbare, kortzichtige kolder. Nederland is een hyperliberaal land, maar zo hier en daar schiet het met ongekende hardnekkigheid in een schizofrene stuiptrekking.
Ik heb het wederom een paar keer moeten uitleggen aan Surinamers, zoals na een interview aan Carl Breeveld, voorzitter van de DOE-partij: ‘Die reacties uit Nederland zijn weer typisch’, zegt hij dan. ‘Jep’, reageer ik, ‘ik schaam me een beetje voor veel Nederlandse media, dertig jaar na dato weten ze nog steeds niets beters over Suriname te verzinnen dan een verwijzing naar de coup en de Decembermoorden, heel kinderachtig’. En vervolgens distantieer ik me ervan en meld ik dat Stieven Ramdharie van de Volkskrant ongeveer de enige schrijvende journalist in Nederland is die nuance weet aan te brengen in zijn stukken.
Shotgun
Maar waar ik echt van schrok was de bekrompen reactie van de politiek, met de PvdA en CDA voorop. Verhagen heb ik al genoemd. Mevrouw Ferrier (Surinaams kamerlid van het CDA, dochter van Johan Ferrier die weer mede-oprichter van de NPS is. De NPS is weer de grootste tegenstander van Bouta) feliciteerde de partij van Bouterse, de NDP, met de overwinning.
Niet Bouterse, maar de NDP. Een mooi, oprecht gebaar. En ze zei erbij: ‘Want de NDP heeft goed campagne gevoerd en is meer dan Bouterse alleen’. Logisch, lijkt me. En toen kwam de PvdA, in de personen van Sharon Dijksma en Martijn van Dam, maar even melden dat dat echt niet kon want hee, je feliciteert wel even een massamoordenaar enzo.
Dijksma en Van Dam denken kennelijk dat Bouta anno 2010 met een shotgun over straat loopt en iedere politieke tegenstander door zijn kop schiet. Kennelijk wordt Bouterse nog steeds als de belichaming van alles wat hypocriet en misselijkmakend is, gezien. Soort boeman: ‘Baaaaah’, roept ie dan. En de Hollandse politici: ‘Whaaaah’. Allemachtig. Een stagiair op de krant dacht dat het voor Nederlanders niet veilig zou zijn op de dag van de verkiezingen. We konden er smakelijk om lachen op de redactie.
Mensenrechten
Nee, Bouterse is geen lieverdje en heeft hoogstwaarschijnlijk verschrikkelijke daden op zijn naam staan. Dat valt niet te nuanceren of goed te praten. Maar kom op; Verhagen en Balkenende staan wel lachend en handenschuddend op de foto met Chinese politici. China, waar volgens mijn laatste informatie de mensenrechten nu niet bepaald secuur in acht worden genomen.
Je hoort het demissionair kabinet nooit over dictators in Afrika, terwijl er tegelijkertijd miljoenen aan ontwikkelingshulp naartoe worden gestuurd. Ze steunden George Bush in een oorlog die in mijn ogen niet goed te keuren was en het nog altijd niet is. En staan vervolgens in het Witte Huis om, jawel, handen te schudden.
Er is totaal geen oog voor de verbeteringen van het democratische proces in Suriname. Als Bouterse wint, dan ontzeggen we hem de toegang tot Nederland en komen er geen staatsbezoeken meer. Daarmede basta. Eerlijk gekozen of niet. Bouterse kan verzoenen wat ie wil, hij komt er niet in. Lekker puh. Uit rancune zou ik bijna de kant van de NDP kiezen. Want ik geloof dat deze partij drie decennia later werkelijk het beste voor heeft met Suriname.
Ivo Evers woont in Suriname en is journalist bij de Ware Tijd, de grootste en invloedrijkste krant in Suriname.
