“Leuk” dacht Frits Wester. We doen een twitterdebat. Helemaal hip enzo. Al die lijsttrekkers doen het, dus daar móeten we iets mee doen. Een totale misvatting, zo toonde het fiasco dat #rtldebat heette aan. Met dit debat toonde Frits Wester echter aan dat hij het concept van twitter, of eigenlijk nieuwe media in het algemeen, niet snapt.
De kernwaarde van web 2.0 of hoe je het ook wil noemen is namelijk democratisering. Iedereen is gelijk. Een bevinding van Ali op de hoek kan net zoveel waard worden als die van een autoriteit uit traditionele media. Bij rampen zie je dat al heel duidelijk. Dan zie je dat de eerste getuigenissen veel eerder binnenkomen dan het traditionele ANP-tje. Maar het geldt eigenlijk voor alles. Toegegeven: wegens bekendheid van de televisie of uit de krant is het bereik van gevestigde namen snel veel groter, maar in essentie is het internet volledig meritoratisch. Dat geldt al helemaal voor twitter: iedereen doet daar z’n zegje, en de politicus heeft net zoveel tekens als Henk of Ingrid. Het is dan ook een heel gemeleerd medium, waar iedereen van alles door elkaar heen kwijt kan.
Het door RTL Nieuws georganiseerde twitterdebat deed daar geen recht aan. Nog geeneens omdat de twitterstream op de RTL-pagina het niet aankon en iedereen misselijk werd van het beeldscherm. Wel door te denken dat er een scheiding is aan te brengen tussen de stem van de politicus en van de rest. Helemaal een gotspe was de balk met de BN-ers en opvallende twitteraars. ‘Opvallende twitteraars?’ Dat maken twitteraars zelf wel uit.
Twitter is gewoon geen plek voor een debat as we know it. En dat is ook niet gek: debatten zoals we die kennen zijn TV-concepten. Ja, het kan ook in het echt, maar ook dat is een ander spelletje dan op televisie. Een debat gaat tussen een a-aantal personen, heeft een gespreksleider en is enigszins gereguleerd. Dat is twitter per definitie niet. Dat is ook helemaal niet erg. Nieuwe media vereisen nieuwe middelen. De straatomroeper werd werkeloos toen de mensen kranten leerden lezen, de Frits Westers moeten weer aan journalistiek gaan doen door internet. Dat betekent natuurlijk niet dat twitter en politiek niet samen kunnen gaan. Juist niet. Via sociale netwerken kunnen politici duurzame relaties aangaan met kiezers. Of eigenlijk: met burgers. Door sociale media kunnen politici in voortdurend contact staan met ‘het volk’. Nog steeds zonder last of ruggespraak, maar wel middels een echte relatie met burgers.
Het twitterdebat was dus een grote mislukking. Het hyvesdebat was nog beter. Waarschijnlijk was @femkehalsema de verstandigste, door iets anders te gaan doen. Twitter, Facebook, videochats en alle andere dingen die nog gaan komen zijn fantastisch, maar niet voor een 1.0 debat in een 2.0 jasje. Op naar het volgende experiment.
