Natuurlijk heeft iedereen gelachen om Rita Verdonk. Rita de Kapitein, rechtdoorzee, idiote filmpjes van watertrappelende Nederlander, noem maar op. Rita had genoeg stuitende momenten. De weigering om af te treden na de Schipholbrand, het liegen over Ayaan Hirsi Ali, allemaal verschrikkelijk. Het afscheid bij de VVD en vooral haar afgang bij de verkiezingen waren ook niet al te fraai. De verkiezingsnederlaag zal waarschijnlijk het einde betekenen van de politica Rita Verdonk. Daarom een terugblik op haar verdiensten. Want voor twee dingen verdient ze wel lof: politiek 2.0 en de vlaktaks.
Rita Verdonk heeft als eerste politieke beweging in Nederland echt geprobeerd gebruik te maken van het internet. Niet alleen om berichten te verspreiden, nee, om haar partijprogramma te bepalen. Natuurlijk kun je haar ervan beschuldigen dat ze zelf geen ideeën had. Je kan ook zeker zeggen dat haar Trots wiki een enorme mislukking was. Te weinig deelnemers, slechte moderatie. Maar het idee was prima: partijen zouden veel beter hun best moeten doen ideeën van burgers en deskundigen te verwerken in hun programma’s. Natuurlijk, bestaande partijen proberen dat al wel. En het is moeilijk, je ideeën formuleren via een open internettoepassing strookt niet per se met de verenigingsstructuur van partijen. Een van de voordelen van een partijlidmaatschap is immers dat je in meer of mindere mate mee kan praten over de koers van jouw club. Praktisch is het, zoals bij Verdonk bleek, ook gewoon moeilijk goed te organiseren. Verdonk heeft het wel geprobeerd en die instelling is te prijzen.
De tweede verdienste van Rita Verdonk is dat ze als enige de vlaktaks durfde op te nemen in haar verkiezingsprogramma. De vlaktaks is een precair voorstel in de Nederlandse politiek: niemand wil er echt aan, het zou een revolutie betekenen. Het getrapte stelsel zoals we dat kennen is immers ideaal voor de inkomenspolitiek die we voeren: een procentje erbij of eraf, wat huursubsidie hier, wat aanrechtsubsidie daar, zo regelen we dat in Nederland. De vlaktaks heeft vele nadelen, maar het is wel een interessant idee. Met name de enorme versimpeling van het Nederlandse belastingstelsel klinkt iedereen als muziek in de oren. Het entameren van de discussie hierover, het proberen althans, was dapper en terecht.
Verdonk heeft gefaald als politicia. Ze leek een krachtdadig minister, ze was zelfs eventjes bijzonder populair, maar het bleek gebakken lucht. De laatste oprispingen van Rita Verdonk waren dan wel weer terecht: ze klaagde over de media die haar en andere kleine partijen niet aan het woord lieten. En daar had ze helemaal gelijk in. Als ze nu de fouten toegeeft rondom Hirsi Ali, de schipholbrand en haar gelieg over het PSP-verleden, verdient ze alsnog een mooi burgemeesterpostje. Of een post als badmeester, dat mag ook.
