Hoe het gaat met Joris van Casteren, de schrijver van de bestseller Lelystad, die door de politie zou worden verhoord op verdenking van het gruwelijk criminele feit ‘belediging’? Nou, goed eigenlijk. Van Casteren mailt ons dat hij niet naar het verhoor is geweest.
Zijn advocaat had namelijk in de gaten dat een politieverhoor niet noodzakelijk was en daarom was een schriftelijk reageren van zijn advocaat afdoende. Van Casteren zit nu in de dubieuze situatie dat hij lijdend voorwerp is in een justitieel onderzoek. Zo’n onderzoek kan jaren duren. Zeker als het lijdend voorwerp zomaar gebruik heeft gemaakt van de vrijheid van meningsuiting. Dat mag natuurlijk niet zomaar.
Zo zit cartoonist Gregorius Nekschot, die volgens de linkse vrijheidsstrijder Rene Danen ‘schandalige tekeningen waarop minderheden op gruwelijke wijze werden beledigd’ maakte en dus ‘terecht werd opgepakt’, nog steeds te wachten op bericht van het OM. Nu alweer bijna twee jaar.
Het is te hopen dat Van Casteren niet ook twee jaar hoeft te wachten. Het moet toch voor iedereen, behalve voor de politie in Lelystad die nooit wat te doen heeft omdat zoals iedereen weet échte criminaliteit helemaal niet bestaat in Lelystad, intuïtief duidelijk zijn dat vervolgen voor ‘belediging’ ongekend lachwekkend is. Lachwekkend tot in bananenrepubliekachtige proporties.
Maar ja, Nederland hè. Daar houden ze niet van de vrije meningsuiting. Ook al wordt keer op keer op keer op keer op keer op keer op keer op keer bevestigd dat zulks gewoon een grondwettelijk recht is.
Van Casteren wordt bij dezen veel succes gewenst. En ook de anonieme babyboomers die hieronder standaard gaan reageren met ‘bij vrijheid van meningsuiting hoort ook verantwoordelijkheid’ en ‘je mag niet alles zomaar mag zeggen zeker niet als dit mensen kwetst’ worden bij dezen veel succes gewenst. Vergeet niet over Kafka te dromen vannacht.
