YES! Het akkoord is erdoor! PVV is akkoord, VVD is akkoord en tenslotte, na een zinderend en emotioneel congres, is ook het CDA akkoord. Alhoewel… Democratie betekent volgens mij dat er een discussie gevoerd word, daarna een besluit wordt genomen en, bij een meerderheid van stemmen, iedereen zich bij dat besluit neerlegt. Je kunt meningsverschillen hebben, maar aan het einde van de dag dient iedereen zich neer te leggen bij het besluit van de meerderheid. Dat is democratie in optima forma. Helaas denkt een aantal mensen bij het CDA daar anders over.
Feest der democratie
Hilarisch, emotioneel, provinciaals, achterlijk en spannend. Zomaar een paar steekwoorden, die afgelopen zaterdag zouden kunnen typeren. Het CDA congres was zelfs een ‘feest der democratie’ volgens sommigen. Eigenlijk past het woord dieptriest beter.
Hoe bestaat het dat men iets ‘een feest der democratie’ noemt als men de uitkomst van het ‘feest’ niet accepteert. Tweederde van een groep mensen zegt ja, maar toch gaat het over het derde deel dat nee zegt. Dat noemen we dan ineens ‘substantieel’. Twee keer deze ‘substantiële’ minderheid is voor deelname, maar daar hoor je weinigen over.
Meerderheid
Het zijn dezelfde soort vreemde opmerkingen als sommige politici verkondigden na de Tweede Kamerverkiezingen 2010. ‘Nederland heeft zijn voorkeur uitgesproken voor een linkse lente’. Pardon? Geen meerderheid voor een Links kabinet (ja, uit vijf partijen), maar toch blijven verkondigen dat Nederland het wil. Typisch Nederlands, altijd maar weer de overdreven aandacht voor de minderheid. Kijk maar eens hoeveel aandacht die 1,5 miljoen kiezers van Oom Geert krijgen, de overige acht miljoen kiezers zijn niet interessant.
Terug naar afgelopen zaterdag. Dries, Ab, Doekle, Ernst en nog eens tig vijftigplussers (de jeugd was immers vóór) die boos voor de microfoon stonden. Wat hadden ze er de pest in, ‘Wij moeten dit niet doen’ was de boodschap. Ook mevrouw Ferrier en Meneer Koppejan (van anoniem Kamerlid, sinds een paar weken Bekende Nederlanders en Politici) deden een duit in het zakje. 68 procent van de aanwezigen vond het maar flauwekul.
Een meerderheid is nu eenmaal een meerderheid, klaar. Dan moet je niet als een klein kind roepen dat ‘het verzet doorgaat’. Curieus bovendien, als je bedenkt dat dezelfde mensen de woorden: ‘Het congres heeft het laatste woord’ vooraf in de mond namen. Blijkbaar moet dat zijn: ‘Het congres heeft het laatste woord, tenzij wij anders vinden’.
Team
Hoe nu verder? Koppejan en Ferrier hebben bewezen geen teamspelers te zijn. Twee van 21 Kamerleden staan niet achter het beleid, daar kun je niet mee werken lijkt me. Het is onlogisch dat de 19 overige Kamerleden het mis hebben. Bovendien is er een stemming geweest en 68 procent (meer dan 2/3) van de leden is vóór het beleid, dan kun je het niet maken om dwars te blijven liggen. Daarom denk ik dat Verhagen er verstandig aan doet om beide dissidenten uit de fractie te gooien en wellicht die twee zetels van de SGP erbij te nemen.
Hoe het ook zij, het CDA hoeft helemaal niet bang te zijn voor het verdwijnen van de C, men kan zich beter zorgen maken over het steeds vager worden van de D.
Jasper Mooren woont en werkt in Zwitserland en is daarom gewend aan het ‘meeste stemmen gelden’ principe. De uitkomst is niet altijd leuk, maar dat neemt men op de koop toe.
