De kogel is door de kerk, het CDA stemt met één stem voor regeringsdeelname. Ferrier en Koppejan zijn of onder druk bezweken of tot een nieuw inzicht gekomen, maar hoe het ook zij: we hebben een regering. Dat betekent dat het moment is gekomen voor de regeringspartijen om bewindslieden naar voren te schuiven en beleid in de steigers te zetten. De oppositiepartijen moeten zich ondertussen gaan voorbereiden op wat gaat komen. Één zinnetje in de berichtgeving van gister, opgetekend in de Volkskrant, doet echter vermoeden dat dit laatste nog wel eens erg lastig kan gaan worden.
Verhagen zei dat de bezwaren bij Kathleen Ferrier en Ad Koppejan tegen samenwerking met de PVV nog bestaan, en dat ieder Kamerlid over elk voorstel van het kabinet ‘op zijn eigen merites’ moet stemmen.
Deze verwoording van Verhagen is interessant. De twijfels en bezwaren van deze kritische geesten zijn dus niet weggenomen. Feitelijk is er niets veranderd alleen zijn de twee bewuste Kamerleden nu, om de lieve vrede te bewaren, bereid hun gewetensbezwaren voorlopig lijdzaam te ondergaan. Nog steeds zien Koppejan en Ferrier dus geen heil in de ideeën over bijvoorbeeld gezinshereniging die in het regeerakkoord staan, maar wetten daaromtrent mogen ze ‘op zijn eigen merites’ beoordelen.
Met de kennis van straks
Die ene zin geeft aan dat er in feite geen regeerakkoord is. Koppejan en Ferrier zeggen toe een motie van wantrouwen tegen dit kabinet niet op voorhand te steunen, maar mogen willekeurige onderdelen van het regeerakkoord alsnog afschieten tegen de tijd dat ze in de Kamer behandeld worden. Afspraken die gemaakt zijn bieden nauwelijks zekerheid omtrent de slagingskans van wetsvoorstellen. Natuurlijk staat in het regeerakkoord dat immigratie uit gezinshereniging beperkt wordt, maar als Koppejan en Ferrier of andere CDA-Kamerleden zich daar bij nader inzien of met de kennis van straks niet in kunnen vinden, heeft Wilders geen enkele garantie dat dergelijke wetsvoorstellen worden aangenomen. Daarmee heeft een vrij oppervlakkig regeerakkoord nog meer aan waarde ingeboet.
Hoe zal het dit kabinet dan vergaan? Ze zullen vol goede moed beginnen de minst controversiële wetsvoorstellen door te voeren en de bezuinigingen zullen snel ingezet worden. Maar op een gegeven moment gaat de PVV verwachten dat migratie op de agenda geplaatst wordt. De episode van de afgelopen maanden zal dan weer herhaald worden want Ferrier en Koppejan zullen nogmaals worstelen met de gewetensbezwaren die nog altijd bestaan. Worden ze weer onder druk gezet, dan komt het moment dat ze niet meer zullen buigen en zal de CDA-fractie barsten.
Levensvatbaar
Koppejan en Ferrier zullen een keer tegen gaan stemmen en dat zal Wilders niet in de koude kleren gaan zitten. Als zijn wensen in het gedoogakkoord straks door CDA-Kamerleden van tafel worden geveegd, heeft hij zelf geen enkele reden meer om het kabinet te gedogen. Daarmee is politieke instabiliteit het gegarandeerde resultaat van deze constructie die slangenmens Verhagen nodig heeft gehad om zijn zin te krijgen. Het kabinet is dus bij geboorte al niet levensvatbaar en dan is de vraag of abortus niet een veel humanere uitweg was geweest. Wat er ook gebeurt, de komende tijd zal Verhagen moeten schipperen om de eigen partij bij elkaar, de PVV te vriend en de oppositie van het lijf te houden. Ohja, en dan moet hij ook nog tussen door leiding gaan geven aan het nieuwe Ministerie van Economie, Landbouw en Innovatie die de Nederlandse economie moet reanimeren. Het zou daarmee zomaar een Pyrrusoverwinning kunnen blijken voor Verhagen.
Adriaan Andringa heeft er gewoon weinig vertrouwen in.
