Leuk, al die relletjes in de politiek. PVV-ers die een keer teveel dronken, PVV-ers die failliet waren, PVV-ers die een mededingingsboete hadden. Goed dat het onderzocht wordt. Het bewijst dat Geert Wilders feilbaar is en dat hij niet álles in de hand kan houden. Het blijkt ook dat die partij misschien niet de meest frisse types aantrekt. Het is echter een slechte ontwikkeling. Mensen, dus ook politici, moeten fouten mogen maken.
Politici zijn geen onbeschreven blaadjes. Je mag hopen dat ze een gewoon leven hebben gehad. Dat politici ergens buiten Den Haag hebben gewerkt, dat ze ondernemer durfden te zijn, dat ze dronken werden, dat er kwalijke foto’s bij studievrienden te vinden zijn. Femke Halsema heeft toen ze in het café werkte ongetwijfeld weleens geschonken aan dronken mensen (mag niet!). Emile Roemer heeft na ruige metalconcerten in de jaren ’80 ongetwijfeld weleens dronken verkeersborden gestolen (mag niet!). De ontgroeningsrituelen van allerlei VVD-prominenten, iedereen weet dat wat daar gebeurt onder mishandeling valt (mag niet!). En dat is helemaal niet erg.
Brave mensen
Je moet er niet aan denken alleen maar brave mensen in de Tweede Kamer te hebben zitten. Ondernemers nemen risico, dan kun je failliet gaan, of een boete krijgen. In Nederland hebben heel veel mensen schulden. Dan is het alleen maar goed dat er iemand die zulke problematiek kent in de Tweede Kamer zit. Natuurlijk zitten er grenzen aan wat je kan maken voordat je de politiek ingaat. Die moet iedere partij zelf bepalen. Liegen (of verzwijgen) is uit den boze natuurlijk, geweldsmisdrijven zijn een twijfelgeval. Want ook in de politiek zou het principe van een tweede kans van toepassing moeten zijn.
Rouvoet
Het zou partijen sieren als ze juist niet uitsluitend kiezen voor onbevlekte mensen. Dan krijg je een gemêleerder gezelschap politici. Je krijgt meer afwisseling in de achtergrond van politici en daarmee ook een diverser geluid uit de samenleving. Zeker zo belangrijk: als je alleen maar politici neemt zonder foutjes in het verleden, sluit je mensen uit die risico’s nemen. Ondernemers, kunstenaars, oude krakers, onderwijsdrop-outs, atleten die slecht tegen het verlies kunnen: dat zijn vaak dwarse mensen. Mensen die buiten de gebaande paden gaan. Die paden kun je soms afkeuren, je hebt ze wel nodig in de politiek. Anders krijg je alleen maar types als Geert Wilders in de politiek, die nooit buiten Den Haag hebben gewerkt. Of, nog erger, allemaal André Rouvoetjes. Die verchristenuniesering van de politiek, dat moeten we niet willen met z’n allen.
