Gisteren vertelde Minister van Financiën Jan Kees de Jager de Tweede Kamer dat een verkoop van ABN AMRO pas na 2014 valt te verwachten. Hij wil dan ‘zoveel als mogelijk’ terug verdienen. Volgens het rapport van de Algemene Rekenkamer over de overheidssteun aan banken heeft de Staat – dat zijn wij – zo’n 33 miljard in De Bank zitten. Over de eerste negen maanden van 2010 maakte ABN AMRO ruim 700 miljoen verlies en ze hebben geen idee wanneer ze winst gaan maken.
Toen we erin stapten (2008) was de verwachting dat we ergens rond 2011 weer konden uitstappen, aldus toenmalig verondersteld financieel magiër Wouter Bos. En de kans dat we dan winst zouden maken – en een leuke winst ook nog – was eigenlijk 100%.
Om het allemaal in perspectief te plaatsen: in 2010 maakte ING naar verwachting ruim 4 miljard winst. Je kunt heel ING op de beurs kopen (op 24 januari j.l.) voor 31 miljard. ING is dus met een winst van 4 miljard nog altijd minder waard dan het geld dat we met z’n allen in ABN AMRO stopten.
Wil ABN AMRO ooit ook maar bij benadering meer dan de geïnvesteerde 33 miljard gaan opbrengen, dan hebben we een winst van meer dan 5 miljard nodig. Maar in 2010 zitten we nog op een verlies van – naar schatting – meer dan 1 miljard. Bereidt u zich als mede-eigenaar van ABN AMRO maar voor op een verlies, op dit moment hebben we er (elke Nederlander, van baby tot bejaarde) ruim € 2.000,- in zitten. De bank mocht niet omvallen, dat was een systeemrisico. Natuurlijk was DSB een heel ander verhaal maar daar werd onder de curatoren binnen een paar dagen weer gewoon door gebankierd. En DSB maakt – in faillissement – allang weer winst.
In de Verenigde Staten is er een overheidsinstelling die een bank vrijdagavond kan vertellen dat-ie gesloten wordt, op zaterdag en zondag het hele spul aan andere banken doorverkoopt en op maandag kunnen de klanten daar dan terecht, business as usual. Dat is daar een eitje, het is al met honderden banken gebeurd. Het kost ook geld. Maar geen € 2.000,- per Amerikaan.
Deze column verscheen eerder op Torpedomagazine.nl.
