Binnenkort zijn er statenverkiezingen, en dus staan alle provinciale kandidaten te trappelen om met de kiezers in contact te komen. Dat is voor provinciale politici een grote klus. Ze komen normaal immers niet in de media, zijn nauwelijks bekend en beschikken al helemaal niet over spannende politieke thema’s of taken. Profilering is dus extreem moeilijk, maar één groep politici doet toch een poging: de roze kandidaten.
Op de website gayvote.nl kan Nederland kennis maken met haar homoseksuele kandidaten uit de provincie. Zo kunnen Gelderse CDA-stemmers kiezen voor Jan Hutten die ervoor heeft gezorgd dat de subsidie voor het COC overeind bleef. Paul Wessels van D66 Limburg is trots op zijn homozoon en ook op zijn partij, waar ‘alle mensen ertoe doen’. In Noord-Brabant kan men bij PvdA’er Han Verbeem terecht, die zich zorgen maakt over recent gesloten homokroegen en eenzame roze bejaarden. En in Noord-Holland kan men bij GroenLinks Servaz van Berkum kiezen, die ooit homo’s trainingen heeft gegeven.
Persoonlijke betrokkenheid
De kandidaten presenteren zich met een mix van persoonlijke en politieke betrokkenheid: ze zijn zelf homo, hebben homo-kinderen of voelen zich ‘bondgenoot voor de roze zaak’, in de woorden van SP’er Anne-Marie Mineur (Utrecht). Ze hebben allemaal wel eens homo’s ontmoet, homo’s geholpen, met homo’s geslapen of ze vinden het gewoon heel belangrijk dat iedereen heel blij zichzelf kan zijn. Tot daar geen enkel probleem. Maar je vraagt je natuurlijk af: wat gaan deze roze stemmentrekkers voor de homo’s doen als ze straks in de Provinciale Staten zitten?
Een overweldigende meerderheid van de partijen heeft nog geen tijd genomen om de vragen van gayvote.nl te beantwoorden. We weten van veel partijen daarom niet of ze vinden dat de provincie een taak heeft voor homo’s op te komen, of homo-emancipatie volgens hen in de portefeuille van een gedeputeerde thuishoort, of er een homovertegenwoordiger in het provinciale jongerenplatform moet komen, of gedeputeerden aanwezig moeten zijn bij roze evenementen en of er homo-programma’s bij de regionale omroep moeten komen.
Geen roze taken
Hoe zou het komen dat veel partijen deze vragen niet hebben beantwoord? Ze hebben roze kandidaten die ze op deze doelgroep attenderen, en de roze doelgroep is groot genoeg er enige energie in te steken. Zou het misschien komen omdat de provincie helemaal geen roze taken heeft? De Gelderse PvdA schrijft:
“De vragen in onderstaande lijst zijn soms moeilijk te beantwoorden, daarom geven wij in algemene zin aan dat de PvdA positief staat ten opzichte van de emancipatie van homoseksuele en biseksuele mannen en vrouwen en transgenders. Initiatieven uit die hoek kunnen op onze sympathie rekenen – hoewel de (politieke) mogelijkheden op provinciaal niveau beperkt zijn.”
Na deze opmerkingen begrijpen we meteen waarom de belangrijkste roze prestatie van de Zeeuwse PvdA is dat ze ‘onheus gedrag tegen LHBT’s’ in de gaten hebben gehouden. Ze moesten ‘ten strijde trekken’ omdat een SGP-gedeputeerde weigerde een homo-erotische foto uit te reiken.
Zo gaat dat dus. Roze kandidaten willen graag roze stemmen krijgen, maar doen er niets voor. Ze gaan in het provinciehuis zitten waar nauwelijks homo-beleid gemaakt wordt, maar willen wel graag op hun roze achtergrond worden gekozen. Niemand zal ze ooit op hun loze beloften aanspreken, want de media zijn alle provinciale besturen na de verkiezingen weer vergeten. En dus gaat er na alle mooie beloftes helemaal niets veranderen voor homo’s. En dat zullen ze allemaal zeker heel erg vinden, want straks weigert weer een SGP’er een homo-erotische foto uit te reiken en komt er ook geen homo-programma bij de regionale omroep.
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie. Hij stemt dit jaar op een hetero.