Er zijn liedjes over geschreven. Ze prijken op traditionele Flamenco-outfits, de trui die de winnaar van de Bergetappes tijdens de Tour de France mag dragen. De Venezuelaanse couturier Carolina Herrera gebruikte ze in de jaren tachtig en negentig veelvuldig op haar jurken en parfumflessen, bluesgitarist Buddy Guy had zijn gitaar ermee bedrukt en professioneel worstelaar Dusty Rhodes ging alleen de ring in als ze op zijn pak stonden. Revival na revival na revival maakten ze mee. En nu heeft modeontwerper Marc Jacobs ze wederom nieuw leven in geblazen: afgelopen maandag toonde de favoriete designer van Hollywoods rich & famous zijn nieuwste collectie, volledig voorzien van polkadots.
Van bebrilde nerd naar gespierde godheid
Vanaf het moment dat Marc Jacobs zich in de nineties als bebrilde, mollige nerd melde in de modewereld, is het hard gegaan met zijn carrière. Socialites en actrices als The Olsen Twins liepen vanaf het begin weg met de designer: een status die Jacobs beslist geen windeieren legde. Inmiddels is hij getransformeerd van geek in afgetrainde, geoliede god, maar de signature meisjesachtige stijl en daarbij behorende populariteit zijn gebleven. Geen wonder dus dat er wereldwijd reikhalzend werd uitgekeken naar de show die de ontwerper deze week tijdens de New York Fashionweek ten catwalk zou brengen. En verdomd, Jacobs stelde wederom niet teleur. Met een collectie vol vrolijke stippen – samen met de tartan wellicht het meest succesvolle dessin ooit – bewijst hij nog altijd een ferme vinger aan de modepols te hebben.
Jacobs, wiens vorige collectie werd getypeerd door jaren zeventig invloeden, neemt zijn thema’s bovendien uiterst serieus. De polkadot bleef dan ook niet beperkt tot een enkel stipje hier en daar, maar liep als een rode draad door zijn ontwerpen voor de volgende winter. Dat betekende: polkadots op panty’s. Gestipte shirts. Jasjes met cirkelmotieven. En zelfs rokken met uitgesneden polkadotpatroon. Voor de waaghalzen gecombineerd tot een waanzinnige stippenexplosie, voor eenieder met wat minder lef ook uitermate geschikt te combineren met minder opvallende stukken.
Draagbaar en vooruitstrevend
Waar veel van zijn collega’s bovendien meer geïnteresseerd lijken te zijn in het creëren van kunst – denk Viktor & Rolf, wiens pret-a-porter-collectie geïnspireerd op de Amerikaanse vlag nou niet bepaald een baken van draagbaarheid was, Hussein Chalayan, die graag experimenteert met ledverlichting in zijn creaties en de inmiddels overleden Alexander McQueen -, maakt Jacobs commerciële, want verkoopbare kledingstukken die ook nog eens vernieuwend zijn. En dat is knap. Voor Mark Jacobs geen ingewikkelde conceptuele creaties die meer bedoeld zijn als statement dan als outfit; de al eerder aangehaalde Neerlands trots V&R presteerden het ooit zelfs een model met een bed op haar rug de catwalk op te sturen. Voor Marc Jacobs bovendien ook geen wellicht slimme – want seks verkoopt altijd – maar tegelijkertijd weinig vooruitstrevende pornopakjes waarin designers als Dolce & Gabbana en Versace zijn gespecialiseerd. Jacobs – die tussen de bedrijven door ook nog tijd maakt voor het commercieel directeurschap van Louis Vuitton; dat label heeft zijn comeback zelfs te danken aan de van opvallende logo’s voorziene tassenlijn die de ontwerper een aantal jaar terug lanceerde – is haute couture en high street, origineel en laagdrempelig en hip en herkenbaar tegelijk.
Grote kans dus dat de Amerikaan er ook deze keer weer in zal slagen een nieuwe trend neer te zetten. En daarmee steelt de polkadot, wiens laatste revival nog niet eens zo lang geleden was, zo vond er in Engeland aan het begin van deze eeuw nog een oplevinkje plaats , wederom de show. Wie slim is, investeert dus nu vast in wat stippengoed. De winkels zullen er hoogst waarschijnlijk over een tijdje – wederom – mee vol liggen.
