Modeontwerpers zijn eigenlijk veel meer dan dat. Sommigen zijn kunstenaars. Meubeldesigners. Architecten. Anderen zijn – naast het bedenken van onmogelijke en daardoor ook vaak ondraagbare creaties – ook bijzonder goed in het gebruiken van drugs en andere hallucinerende middelen. Weer andere couturiers zouden hun leven geven voor hun vak en zitten daarom het liefst dagen achter elkaar in hun atelier te broeden op een volgend geniaal concept. Wat de laatste twee groepen met elkaar gemeen hebben, is dat ze eindeloze – al dan niet door drugs ingegeven – ideeënstromen formuleren over hun vak. Dat een aantal couturiers inmiddels dan ook is uitgegroeid tot filosoof, mag dan ook geen verrassing heten.
Der Karl
Iedereen die Karl Lagerfeld volgt op Twitter, weet dat hij eens in de zoveel maanden alle wijsheid van de wereld weet te vangen in minder dan 140 tekens. Of het Kaiser Karl zelf is die achter zijn iPad kruipt om op een namiddag al zijn 436,293 volgers te voorzien van dé oneliner van de dag, is niet duidelijk maar geniaal en diepzinnig zijn ze bijna altijd. Herr Lagerfeld is echter niet de enige, zeker niet.
L’Yves
Lang voordat Lagerfeld werd geboren, waren er namelijk al ontwerpers die tot op de dag van vandaag mogelijk vaker worden geciteerd dan de gemiddelde beroepsfilosoof. Zoals Yves Saint-Laurent, die wellicht niet zo thuis was in het existentialisme, maar bekend stond als een denker. Dat leverde hem een groot aantal baanbrekende designs op – zo was Saint-Laurent de bedenker van het broekpak voor vrouwen – maar ook een imposante verzameling tot de verbeelding sprekende quotes die tot de dag van vandaag zijn terug te vinden op verschillende websites.
La Coco
Heel fijn natuurlijk, al die mannelijke ontwerpers die zich zo nu en dan iets geniaals lieten ontglippen, maar de ongekroonde koningin van de modequote is toch echt Coco Chanel; die trouwens de ongekroonde koningin van nog veel meer is. Coco kon wat betreft haar standpunt over de positie van de vrouw handen schudden met filosofe, schrijfster en feministe Simone de Beauvoir. Maar bovenal was Coco natuurlijk ontwerpster. En met dat talent slaagde ze erin misschien wel meer voor de zelfstandigheid van vrouwen te betekenen dan ze ooit als ‘groot denker’ had kunnen doen.
Haar gedachtegangen waren echter meer dan interessant alleen, bewijst ook het feit dat op mening quote-site minimaal twee pagina’s zijn gevuld met de teksten die uit haar – vaak zuinige- mond kwamen. want op menig quotesite kunnen twee pagina’s worden gevuld met dingen die uit haar ietwat zuinige mondje kwamen. Ter vergelijking: dat is ongeveer hetzelfde aantal pagina’s die Socrates, de leerling van Plato ( dé Plato), vult. Hoewel Coco met geen woord repte over het weten van niets en Socrates niets moest hebben van schoonheid en alles wat daarbij hoorde, is dat toch knap dat je je als Frans modefenomeen qua hoeveelheid diepzinnige uitspraken bijna kan meten aan een van de grootste filosofen ooit.
Filosofen?
Toch, Karl zal nooit een tweede Nietzsche worden, zal Yves, zelfs na zijn dood, nooit vergeleken worden met Sartre en zal Coco nooit herinnerd worden als de tweede Simone de Beauvoir. Maar of dat erg is? Nee, zelfs verre van dat. Geniale designers die de wijsheid in pacht hebben, niks mis mee. Maar zodra ze er hun levensmissie van maken om de toga( Plato droeg niet anders!) terug te brengen als gewoon kledingstuk, wordt het twijfelachtig..
Tot slot, een kleine greep uit de geniale breinen van de bovengenoemden
“Like poetry, fashion does not state anything. It merely suggests.” – Karl Lagerfeld
“Fashion fades. Style is eternal.”- Yves Saint-Laurent
“Don’t spend time beating on a wall, hoping to transform it into a door.” – Coco Chanel
