Bier bestellen is altijd een avontuur, zeker in het buitenland. Maar die schijnbaar eenvoudige taak is in New York tegenwoordig een kunstvorm an sich. En dan niet voor de gemiddelde Amerikaan of de verdwaalde Spaanse toerist. Neen: Vooral voor Nederlanders (en Vlamingen) is het buitengewoon zwaar. En het gaat hier ditmaal niet over het Amerikaanse fooisysteem. Dat je hier verplicht een dollar per biertje extra moet neerleggen, is voor elke gierige Nederlander sowieso een opgave. Maar dat bestaat al een tijdje, wordt goed aangegeven in de toeristenboekjes, en het zorgt ervoor dat je net een biertje minder drinkt. En dat zorgt er weer voor dat je de volgende dag een stuk productiever bent.
Stout
Afin. Waar ik op doel is de hype die bijzondere bieren heet. Waar Nederland qua hipheid nog niet veel verder is dan Vedettjes en Weihenstephaners, zijn in Amerika alle registers al jaren wijd opgetrokken. De hipheid van een kroeg staat hier in direct verband met de lengte van hun bierlijst. Want “one beer please”, dat begrijpen ze hier niet. Je bestelt hier altijd specifiek het biermerk, of op z’n minst het type. Een ‘ale’, een ‘lager’, een ‘pilsner’ of een ‘stout’. Als je in Brooklyn tegenwoordig een Budweiser, Heineken of Becks bestelt, word je de kroeg uitgetrapt en linea recta een yellow cab ingejaagd naar Times Square, waar je dan minstens 48 uur moet blijven.
Maargoed: Laat het populairste speciale bier hier nu Nederlands en Vlaams bier zijn. Hartstikke leuk natuurlijk, maar het vereist een buitengewoon kundig inlevingsvermogen voor ons Nederlandstaligen. Want hoe bestel je in het Engels in godsnaam een ‘Brouwerij het IJ – IJnde Jaars’? Hoe maak je duidelijk dat je snakt naar zo’n lekkere ‘Halve Maan GGGGGrof Geschut’? Dat zijn veel teveel schrapende G’s, rollende R’en en duivelse combinaties van de letter I en J.
Kriek
Opmerkelijk vervelend, want het liefst zou je het eigenlijk gewoon in je moerstaal willen bestellen: Je wil je afkomst niet verloochenen en het goed uitspreken, aan de andere kant wil je ook dat de vriendelijke barman je begrijpt. Vergeet ook niet dat we het hier nog steeds over alcoholhoudende drank hebben: Drank bestellen kan sowieso een lastige opgave zijn!
Problemen, problemen in een stad die zo graag elk product ter wereld wil verkopen. Meestal is het wat heen en weer getrek tussen de barman en de Nederlandse klant. “Can I have a ‘three (3 vingers omhoog) FONTEINEN qqqkrrreeeeeeek’, please?” “No? A ‘Heeeeemel Nieuw Liggggggggt’ then?” En makkelijker wordt het er niet op. Behalve de echte import, is nu ook het ‘lokale Belgische bier’ in opkomst: ‘Belgian STYLE Ale’. Vind in Antwerpen maar eens een ‘Ommegang Rare Vos’ of een ‘Ommegang Witte’. Lukt je niet! Oorspronkelijk bedacht en gebrouwen in Cooperstown, NY, USA.
Ingewikkeld allemaal. Dus denk ik soms meewarig terug aan mijn leven in Nederland: “Doe mij er DRIE!”
Thijs Roes werkt als producer voor RTL Nieuws in New York.
