“Ik zet een punt achter alles wat is misgegaan. Tot hier niet verder, ik pas, zo is het genoeg. Ik zet een punt en begin gewoon van voor af aan”, zingt BLØF’s Paskal Jakobsen in het nummer ‘Punt’. Het is één van de twaalf tracks op het nieuwste – tiende – studioalbum Alles Blijft Anders. Je zou haast denken dat de songtekst symbolisch bedoeld is. Hun twee jaar durende trektocht over vijf continenten om met lokale muzikale grootheden samen te werken voor het succesvolle project UMOJA, trok een behoorlijke wissel op de van oorsprong Zeeuwse band. De spanningen liepen zo hoog op, dat tijdens een fikse ruzie zelfs geopperd werd er dan maar helemaal mee te kappen.
In retraite
Zover kwam het niet. Na een korte rustperiode, gingen zanger/gitarist Paskal Jakobsen, bassist/songsmid Peter Slager, toetsenist Bas Kennis en drummer Norman Bonink in retraite op het Ierse platteland. Daar werkten het kwartet aan een opvolger voor UMOJA. Dat werden zelfs twee albums, de – toch wat minder goed ontvangen – langspelers Oktober (2008) en April (2009). Waar Oktober barstte van de zwaarmoedige liedjes, staan op April wat meer opgewekte songs. Wat beide albums wel gemeen hadden, is dat de nummers stuk voor stuk akoestisch zijn.
Met hun nieuwe album scharen de heren zich onder wereldsterren als Snow Patrol, Lou Reed, U2, R.E.M. en David Bowie. Ook zij togen in het verleden namelijk naar de beroemde Hansa Tonstudios in Berlijn. En gelukkig voor de fans liet Bonink ditmaal zijn kwastjes thuis en nam Jakobsen juist zijn elektrische gitaar mee. Sterker, ook Kennis greep de koffer van zijn versterkte gitaar mee.
Stadionpoprock
Waar de toetsenist op superhit ‘Alles Is Liefde’ al liet zien ook een snaarinstrument ter hand te kunnen nemen, doet hij dat op het nieuwe album zelfs veelvuldig. Daardoor krijgt het BLØF-geluid nog nét iets meer body dan bijvoorbeeld op albums als Helder (1997), Boven (1999) en Omarm (2003). Niet meer dan eens neigt het kwartet zelfs in de richting van de stadionpoprock van bijvoorbeeld Snow Patrol, Coldplay en U2.
Bijvoorbeeld op de prachtige afsluiter ‘Was Je Maar Hier’, gegarandeerd een liveknaller. Ook opener ‘Maan En Sterren’ zal het tijdens de optredens goed doen. Eigenlijk barst Alles Blijft Anders van de potentiële singles. ‘Iedereen’, ‘Wat Jij Denkt’, ‘Hou Vol Hou Vast’ en het al genoemde ‘Punt’ kunnen zomaar opvolgers zijn van de eerste twee singles ‘Wijd Open’ (tevens theme van Serious Request 2010) en ‘Beter’.
Ballads
BLØF laat zich op de nieuwe langspeler weliswaar voornamelijk van zijn rockende kant horen, maar ook op Alles Blijft Anders vinden we akoestische liedjes. Of zoals je wilt, ballads. Bijvoorbeeld het ingetogen ‘We Doen Wat Wij Kunnen’ , dat qua sfeer ook makkelijk op April had gepast. In ’21 Gram’, ‘Hoe Warmer De Zon’ en ‘Wachten Op De Dag’ horen we vooral de BLØF van vóór Omarm terug. En ook die liedjes kunnen prima als single dienen.
“Het wordt niet meer als vroeger, verandering is goed”, zingt Jakobsen verder nog in ‘Punt’. Dat is niet helemaal waar. Want waar Lou Reed, U2 en David Bowie vooral het experiment zochten in Berlijn, keert BLØF juist weer terug naar het oude, vertrouwde geluid. Experimenteren deed het genoeg met de conceptalbums Oktober en April. Niet voor niets verschijnen zelden tot nooit liedjes van die albums op de setlist.
Met Alles Blijft Anders lijkt BLØF niet alleen excuses naar de hondstrouwe fans te maken, de band verschaft zich tegelijk een handvol klassiekers-in-wording op dit ouderwets goede jubileumalbum.
De volgende foto’s van BLØF zijn gemaakt tijdens de albumpresentatie op maandag 28 februari in Paradiso, Amsterdam.
