Vanavond kijken ze in Amsterdam vol verwachting naar de deur. Daar houden ze bij Ajax een speciale editie van de ledenvergadering. Dat ding is op instigatie van Johan Cruijff bij elkaar geroepen. Inzet: wie heeft er gelijk? De directie die volgens Cruijff moet opstappen, of de Grote Verlosser zelf? Die laatste natuurlijk, weet de één. De directie natuurlijk, weet de ander. Toch doet het er allemaal niet toe. Komt Cruijff zelf? Dát is de vraag.
Slagboom
Voordat de vergadering begint verzamelen cameraploegen zich voor de ArenA. Bij de slagboom. Of ze nou wel of niet naar binnen mogen. Want daar verschijnt hij. Als hij komt. De Verlosser. Compleet met grote auto als was het een strijdwagen waarmee even orde op zaken wordt gesteld. Cameramannen en regieassistenten richten hun blik vooral op de auto’s die richting het parkeerterrein draaien. Is dat hem? Echt? Ja! Spring ervoor en vraag of hij zijn raam opendoet! Kut. Het was hem niet.
De portier van de ArenA drinkt zijn koffie de komende uren heel anders. Bij elke keer dat hij de thermoskan pakt gluurt hij even over de weg. Ziet hij de auto van De Grote Verlosser? Nee. Ondertussen stuurt hij sms’jes naar het thuisfront. Nog niks gezien, maar het vertrouwen blijft. Verlossers komen altijd te laat. Die hebben geen schema waar ze zich aan houden. Het volk telt niet. Slechts De Verlossing en het Koninkrijk dat Ajax heet.
De leden in de zaal letten vooral op de deur. Die raad is vierentwintig koppen sterk. En ze denken maar aan één ding. Komt hij? Mobiele telefoons worden elke halve minuut bekeken. Is er een sms? Dat hij komt? Of weten ze via Twitter iets te melden over de whereabouts van de man die dit alles in gang heeft gezet? De Grote Man. Die met wat simpele ingrepen het kampioenschap weer naar Amsterdam haalt. De Heiland die de halve finale van de Champions League binnen bereik brengt door te zijn wat hij is. El Salvador. De Heilige Johan. Daar gaat de deur open. Is het Hem? Neen. Het is de mevrouw van de koffie en de cake.
Schermutseling
De directie kijkt straks angstig om zich heen. Met diezelfde alles beheersende vraag die voor iedereen geldt. Komt hij wel of niet? De directie vecht immers makkelijker voor lijfsbehoud tegen de vazallen van Cruijff dan tegen de Grootmeester zelf. Een schermutseling met de Grote Held is bij voorbaat verloren. Die hoeft niet eens te beargumenteren. Een simpel doe wat ik zeg en gij zijt verlost is voor hem voldoende om te winnen. Dat is het zwaard van de Verlosser. Zo zijn Verlossers.
Maar komt hij ook? Cruijff? Niemand die het weet. Alleen de verlosser zelf weet dat. Als hij komt wordt het zegevieren en is het de vraag of Ajax volgend jaar kampioen wordt. Als hij niet komt krijgen de aasgieren een kans en is de kans groot dat Ajax het volgend jaar weer zonder Cruijff en zijn plan doet. Dan is het ook de vraag of ze kampioen worden. Vandaag telt dat allemaal niet. De ene alles overtreffende vraag die de mensheid bezighoudt is of hij komt. Vanavond weten we het.
