Teeuwen zag de koppen al voor zich, de volgende ochtend in de kranten: ‘Show van Hans Teeuwen Kankerslecht!’ Dat moeten we natuurlijk niet willen. Dus daarom verscheurde hij de brief van een invalide weesje, hem overhandigd aan de artiesteningang van Carré door de oma van het kind, en stapte monter over de snippers heen. Daarna ging het ongenadig los. Teeuwen is back with a vengeance. Zeven jaar zonder stand up comedy en ‘de artist’, zoals hijzelf zou schmieren met Herman-van-Veen-dictie, is allerminst gelouterd of tot inkeer gekomen.
Hans Teeuwen heeft zich niet vernieuwd – en gelukkig maar. Het schelle ‘Godverdómme man!’ klinkt al in de eerste minuut en de bekende manische, fysieke manier van spelen met lange wapperende haren is als vanouds. Toch is het geen ‘best of-‘ show of crowdpleasing, die man kan gewoon niet anders en heeft er kennelijk weer zin in. De sketches ontaarden in liedjes over Danny de Aarslikker-beschuit, anuswormen zijn trouwens hele pientere denkertjes en Astrid Joosten is in het echt helemaal niet zo beschaafd. Waanzinnige humor die alleen werkt in combinatie met het uitgestreken smoelwerk van Teeuwen. In het universum van Hans Teeuwen is alles vuig, onecht, naar of op zijn minst vies. Als kleine Hansje niet kon slapen omdat hij Jaws had gezien, stelde zijn papa hem gerust” “Er kunnen geen haaien in je kamertje komen joh. Maar de wereld is wel totaal kut. En nu lekker slapen.”
Wereldmuziek
Natuurlijk zijn er ook rants. Over linkse meisjes bijvoorbeeld. En, in een stukje dat deed denken aan het beruchte De Jostiband: wereldmuziek. Wereldmuziek, als je daar heel goed naar luistert hè… dan hoor je dat het eigenlijk… En met een eloquente sneer is het genre tot op de schoenveters afgebrand. Makkelijk, altijd maar trappen naar zwakkeren? “Ja, maar wel heel leuk!” Natuurlijk zit er geen boodschap in zijn cabaret, maar de show is doordesemd van een afkeer tegen fatsoensrukkers en meningenpolitie. Teeuwen scheldt, maar fileert ook feilloos de fossiele opvattingen over goed en slecht en hoog en laag in zijn persiflages. Drie uur lang onbegrijpelijke moderne dans, de mensen willen het potdorie niet, verzucht hij. En dat terwijl hij de mensen wil verlichten!
Uiteraard is er muziek, carnavalskrakers en ballades, en het publieksparticipatiedingetje “Broodje Worst” (Tip: de nieuwe Snelkookpan, let op mijn woorden!)
Bloed bij je poep
bij de dokter op de stoep
De dokter die was bot
Ik zei dokter ben ik ziek
Hij zegt jongen geen paniek
Het is een tumor maar alles moet kapot
Show Hans Teeuwen is Kankerslecht, alles moet kapot en relativeren, zo blijkt uit de show, is voor psychopaten.
Geniaal.
Hans Teeuwen, Spiksplinter
Gezien in Theater Carré 4 april 2011
Beeld: B. Hoornstra
